Maurice Kip

Dag mijn lieve jongen,

Vanmiddag heb ik al gezegd dat ik aan het boek van Francien zou gaan beginnen. Meestal neem ik wat leespauzes in de vorm van een paar hoofdstukken lezen en de volgende dag verder, maar hier heb ik alles achter elkaar doorgelezen. Wel even tijd genomen om wat te eten en te drinken, maar ik moest gewoon alles weten. Ik heb het boek nu helemaal uit en alles meegekregen. Natuurlijk heb ik dit boek met andere ogen gelezen dan andere mensen. Natuurlijk had dat mede te maken doordat jouw naam meerdere keren is genoemd en wat Francien over jou zei. Alles ging als een soort film aan me voorbij. Dat had te maken met de vele schoolverhalen die zo herkenbaar voor me waren uit eigen levens- en werkervaring, maar ook door de verhalen over het Staringcollege die ik van jou kende en ook de namen van een aantal collega's van je met wie we later nog contact hadden en met wie jou ook te maken had.
Je zou vast trots op Francien zijn geweest als je dit verhaal in boekvorm had kunnen lezen.
Toen ik dat verhaal over het verblijf in Cuba las, heb ik best een traantje gelaten, omdat het zo indrukwekkend was voor ma en mij. Ik heb dat fragment aan ma voorgelezen, omdat ik vond dat ze zoiets moois gelijk moest horen.
Weet je, ik heb gelijk de nummers van de bladzijden op een blaadje geschreven waar Francien het over jou had. Dan kan ik later toch snel weer even lezen wat ze daar over jou heeft gezegd.

Ma is net naar bed gegaan.Ze was moe, maar ook wel emotioneel door alles wat we vandaag te lezen kregen en ook de rol die jij daarin hebt gespeeld in dat geheel.
Waarom, waarom, waarom...komt na zoveel jaar nog weer boven na het lezen van dit verhaal. Die vraag wordt nooit beantwoord.

Dag mijn lieve jongen. We missen je en we zijn best trots op je dat we weer eens zoveel moois en liefs over je hebben gehoord. Je was nog maar 28 jaar. De manier waarop Francien over je uiterlijke verschijning schrijft, deed de koude rillingen over mijn rug lopen. Het voelde gewoon alsof je weer helemaal bij ons terug was. Je Zweedse muilen staan nog altijd in de gang hier. Ook die droeg je soms naar school. Waarom je dat deed, weet alleen jij.
Ook de omschrijving van je klaslokaal als pub en underground deed oude herinneringen oproepen. Gelukkig heeft het "undergroundbord" een mooi plekje gekregen bij een van je goede vrienden die het in ere heeft gehouden.
Dit moest ik even kwijt eerst na het lezen van het voor ons indrukwekkende boek.
Dag mijn lieve jongen. 

Dag mijn lieve jongen,

We zijn net weer thuis van een bezoek aan de boekwinkel in Meppel, omdat we toch benieuwd waren of het boek van Francien daar ook te koop was en bij de eerste de beste boekhandel waar we binnenliepen, lag het boek er inderdaad. We hebben nog een gesprek gevoerd met de verkoopster die ons hielp bij het zoeken en ze merkte gewoon dat het boek voor ons iets speciaals had. Dat klopte dus, want we hadden al heel snel gezien dat jouw naam voorin het boek prijkte en het aan jou was opgedragen. Ik kon wel huilen en juichen tegelijk. Ik kan je niet uitleggen wat voor gevoel het me gaf. Ma en ik waren sprakeloos, maar ook wel wat trots denk ik, dat jouw naam voorin het boek staat waarover deze week bij Eva Jinek was gesproken en eerder al bij Nieuwsuur. Natuurlijk hebben we de uitzending van Jinek gezien en dus ook Francien gezien die haar verhaal vertelde. Vreemd toch dat ze nu al iets ouder is dan jij bent geworden en dat ze je naam toch in haar boek heeft genoemd. na het kopen van het boek zijn ma en ik iets gaan drinken bij La Place en daar hebben we natuurlijk direct al in het boek gekeken of je naam misschien nog meer werd genoemd. Dat was ook het geval, want in een flits zag ik de naam van Robbie Williams en wist ik dat het over jou moest gaan in dit stukje. Ik heb het met opzet niet gelezen, omdat ik van plan ben het boek vanaf het begin te lezen. Ik was er al even mee bezig in het restaurant waar het verhaal begint met Francien als kleuter.
Nu zijn we net thuis en zal ik zo met het lezen beginnen. Ik ben benieuwd hoe het boek verder is geschreven en wat er allemaal is beschreven.
Ik kan je zeggen dat ik gewoon een beetje in de war ben doordat we jouw naam weer lezen in een boek dat in 2016 is uitgegeven en dat boek aan jou is opgedragen. Ik zou het wel van de daken willen schreeuwen van pure emotie van dit moment, maar ik zal weer tot mezelf komen door nu te gaan lezen in het boek en me gewoon weer rustig houden. Ik ben benieuwd. Dat begrijp je. Ma heeft je oom Fokke net al gebeld dat we het boek in ons bezit hebben. Hij zal het zeker ook graag willen lezen.
Dit moest ik gewoon even aan je kwijt mijn lieve jongen.
Knuffel en kus van ma die ook erg onder de indruk is , maar ook best trots dat ze je nog niet vergeten zijn na zoveel jaar.
Dat blijkt ook weer uit de laatste reactie van Nicole die ook zo lovend nog over je spreekt. Het is fijn voor ons als ouders geweldig dat dit gezegd wordt. Het is gewoon een enorme troost. Je hebt gelukkig niet voor niets geleefd, al was het veel te kort. Voor ons blijf je gewoon "ons kind" dat we nog elke dag missen en voor een ander ben je iemand geweest van wie men heeft gehouden op ieders eigen manier.
Dag mijn lieve jongen. 

Wauw.. wat onwijs bijzonder om te zien dat er zoveel mensen nog zo vaak stil staan op dit register, bij meneer Kip...
En terecht: wat was jij een topper. Jouw karakter, jouw humor.. de beste docent!!! 

Dag mijn lieve jongen,

Wat is het toch speciaal dat Francien hier pas weer heeft gereageerd. Ma en ik hoorden vanavond na het journaal wie er allemaal in het praatprogramma van Jinek zouden komen en daarbij werd ook Francien en haar boek genoemd. Dat was ik net van plan je te schrijven en dan bij het openen van deze site word ik op positieve manier wat "overdonderd" door haar reactie hier. Ma en ik gaan uiteraard kijken naar dit praatprogramma vanavond. Gewoon fijn voor ons op deze manier weer eens iets over jouw invloed te horen op je leerlingen van vroeger. Francien is nu ongeveer even oud als jij bent geworden. Dat jij op zo jonge leeftijd zo'n indruk op haar gemaakt hebt, doet ons nog weer extra goed. Ik heb het vaker gezegd:"Je hebt dan toch niet voor niets geleefd". Dat wordt hier weer bevestigd voor ons gevoel.
We zullen afwachten wat er gezegd wordt door Francien vanavond. Voor nu een dikke knuffel en kus van ma.
Dag mijn lieve jongen. 

Dag mijn lieve jongen,

Wat is het toch speciaal dat Francien hier pas weer heeft gereageerd. Ma en ik hoorden vanavond na het journaal wie er allemaal in het praatprogramma van Jinek zouden komen en daarbij werd ook Francien en haar boek genoemd. Dat was ik net van plan je te schrijven en dan bij het openen van deze site word ik op positieve manier wat "overdonderd" door haar reactie hier. Ma en ik gaan uiteraard kijken naar dit praatprogramma vanavond. Gewoon fijn voor ons op deze manier weer eens iets over jouw invloed te horen op je leerlingen van vroeger. Francien is nu ongeveer even oud als jij bent geworden. Dat jij op zo jonge leeftijd zo'n indruk op haar gemaakt hebt, doet ons nog weer extra goed. Ik heb het vaker gezegd:"Je hebt dan toch niet voor niets geleefd". Dat wordt hier weer bevestigd voor ons gevoel.
We zullen afwachten wat er gezegd wordt door Francien vanavond. Voor nu een dikke knuffel en kus van ma.
Dag mijn lieve jongen. 

Maurice, jouw lijflied 'Always look on the bright side of life.' vormt de eerste pagina in mijn boek; Francien laat je tieten nog eens zien. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer een 21ste. Het is nu winter. Er ligt nog wat sneeuw buiten. Ma is nu naar jou toe en ik blijf thuis, omdat er zo bezoek kan komen dat te maken heeft met de toneelvoorbereidingen. Het toneel neemt ons helemaal in beslag. Is nu ook een soort uitlaatklep. Ma en ik hebben na jouw overlijden een aantal jaren geen deel meer uitgemaakt van de toneelgroep, omdat we dat niet konden opbrengen, maar door een bijzondere gebeurtenis zijn we er wel weer terechtgekomen. Ik had nooit gedacht dat we dit zouden kunnen opbrengen.
Ik denk nu ook even aan de keren dat jij ons wel eens bezocht als we aan het repeteren waren in de oude voetbalkantine. Dan kwam je er ook even bij als het om nazitten ging. Je bracht altijd gezelligheid in huis, zoals je zelf steeds beweerde, wanneer ik tegen je zei dat je op jezelf moest gaan wonen om niet zover te hoeven reizen naar Lochem elke dag. Daar was het ook de gezelligheid die je er vond, maar ook wel bracht. Waar blijft de tijd mijn lieve jongen?
Ik heb net de krant uit en las een indrukwekkend artikel van een longarts over zijn euthanasie-ervaringen. Dat artikel was heel bijzonder. Het werd geschreven uit het perspectief van deze dokter en maakt veel bij me los.
Ik maak me nu maar weer wat los van deze materie, want ma is nu weer thuisgekomen. We zullen zo weer naar het toneel gaan voor de laatste loodjes aan het decor.
Ik geef je nu een dikke knuffel en een kus van ma.
Dag mijn lieve jongen. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is een dag na mijn verjaardag die weer heel druk was van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Je kent dat nog wel van vroeger.Al is er in de loop van de jaren veel veranderd. Gelukkig zijn ook jouw vrienden langs geweest en hebben ons weer met een bezoek vereerd.dat doet ma en mij nog altijd goed natuurlijk. Vandaag heb ik nog contact ook gehad met mijn "sterretje" dat me feliciteerde met mijn verjaardag. Het is wel wennen aan de nieuwe situatie zoals je begrijpt.
Buiten is het nu een winters landschap en het zal vannacht koud worden. Koud en warm zijn elkaars tegenstellingen en gelukkig hebben we aan jou en de tijd met jou nog altijd warme herinneringen. Vandaag hebben we ook nog wat sneeuw geruimd bij jou. Ma was al even met je broer bij je geweest, maar ze had geen veger of schep bij zich en toen hebben we later de boel bij jou maar enigszins sneeuwvrij gemaakt.
Ma zorgt nog altijd erg goed voor jou mijn lieve jongen. Zij vergeet je geen dag en zal je bij hoge uitzondering een dag niet bezoeken, omdat de situatie van dat moment het verhindert voor haar. Jammer dat alle bloemen nu helemaal kapot zijn, maar je weet dat ma er altijd voor zal zorgen dat er een bloemstuk bij je staat, omdat ze vindt dat dat bij jou hoort.

Ik ga nu ook naar bed. Het is buiten koud. Ik denk nu aan de warmte die jij ons altijd gaf. Het is een wereld vol tegenstellingen lieve jongen.
Kus en knuffel van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Al weer een jaar voorbij. Onvoorstelbaar dat het zo 2016 is. Natuurlijk blijft 2004 in mijn hersens gegrift als jaar van deze nieuwe eeuw. We zitten nu even rustig met zijn drietjes bij elkaar in de huiskamer, je moeder, broer en ik en op de achtergrond knalt het vuurwerk.
Ik zou eigenlijk allemaal wel willen vertellen wat voor belangrijke dingen er gebeurd zijn, maar voor ons als gezin en vooral voor je broer is er maar 1 ding belangrijk en jij begrijpt waarom. En ook hoe zwaar dit voor hem is. Niet te veel achteruitkijken is het beste natuurlijk, maar het verleden blijft altijd een stempel drukken op de toekomst natuurlijk.
Ik zit met mijn laptop op schoot, net als je broer, ma studeert in haar toneelboekje en kijkt er ook wat tv bij.
Zij weten niet dat ik jou er nu ook bij heb betrokken hier. Als ik dit soort dingen opschrijf, komt altijd weer het "waarom-jij-gevoel"bij me boven. Wat zou het fijn zijn om net als vroeger weer even samen met zijn vieren te zijn om ook oudjaar te vieren. Wie had toch gedacht dat het zou lopen zoals het gelopen is. Je bent zeker ook vanavond in ons midden. Ik wens je ook een goed nieuwjaar toe. Tijd is bij jou een niet meer bestaand begrip, maar omdat ik menselijk denk, wens ik je zeker een goed jaar weer toe. Wat het komende jaar ons hier weer zal brengen, wachten we maar gewoon weer af.
Dag mijn lieve jongen, Kus en knuffel van ma en ook van je broer en mij op deze oudejaarsavond. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het de "derde" Kerstdag. Al die "zondagen" achter elkaar wordt niet door alle mensen zo gewaardeerd merk ik wel.We zitten nu rustig met zijn drieën bij elkaar. Moeder, je broer en ik.
Op je graf is het ook een beetje kerstfeest gezien de bloemstukjes die mensen er hebben neergezet, zoals Marian en je moeder. Ook Jelte en Gretha zijn weer bij je langs gekomen om je mooi bloemstukje te bezorgen. Fijn dat er nog altijd collega's zijn die op deze manier ook aan je denken. Ook ons vereren ze nog altijd met een mooie kerst- en nieuwjaarskaart. Van veel mensen ook dit jaar weer kerstkaarten gekregen. Daaronder ook nog een aantal van jouw vrienden en collega's.
Ma heeft ook op jouw kamer weer jouw eigen kerstboompje laten branden, dat je op school ook altijd in je lokaal had branden met kerst.
Riks moeder is ook overleden. Jij had met haar ook altijd goede band. Misschien tref je haar nu weer.
We gaan nu even naar jou toe om de olie bij te vullen voor de lampjes bij jou om ook het licht daar te bewaren.
Dag mijn lieve jongen. Kus van je ma en groet van je broer. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Nu al weer december en is het jaar al weer bijna voorbij. Het was weer een hectisch jaar kan ik ik wel zeggen. Ik hoef daar niet op in te gaan.
Vandaag is het de kortste dag zoals ze zeggen en ik ben blij dat de komende tijd de dagen weer wat langer zullen worden.
Ik ga nu geen dingen meer gaan opschrijven van dingen die allemaal door mijn hoofd gaan nu, maar ik weet dat je me begrijpt en dat is voor mij een geruststellend gevoel.
Dikke knuffel en een kus van ma.

Dag mijn lieve jongen. Ik blijf je missen. Helemaal met al die feestdagen in het verschiet. 

Dag mijn lieve jongen,

Nog een uur en dan is deze dag voorbij. Zoals je weet, is deze dag heel speciaal. Onze "ster" is jarig vandaag, maar omdat hij nu van ver "straalt", is het toch minder licht dan voorheen. Ben eigenlijk blij dat deze dag voorbij is, al is het puur gevoelsmatig. Maar je begrijpt me wel lieve jongen.
Tot maandag, want dan is het weer een 21ste.
Kus van ma. Ze mist je knuffels nog altijd. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is vandaag weer de 21ste. De tijd gaat zo snel. Zeker de laatste jaren nu ik met pensioen ben. Tenminste zo voelt het. En wat er in de jaren dat jij er niet meer bent, veranderd is, is ongelooflijk gewoon.Zoveel technische ontwikkelingen en veranderingen, maar ook de tijdgeest is de laatste jaren heel erg veranderd. Ik had nooit gedacht dat de wereld om ons heen zo (be)dreigend zou worden. Alles komt veel dichterbij allemaal.Natuurlijk zijn er altijd vormen van dreigingen geweest,maar dat hebben we als veel minder erg ervaren. Wat dat betreft heb jij hiervan gelukkig minder mee gekregen. Ik denk dat het niet goed is nu verder in te gaan op de veranderende tijdgeest en alles wat daarmee samenhangt.
En dat al op de vroege zaterdagmorgen waarbij ik met de laptop op schoot voor het raam in de kamer zit en ook heel erg kan genieten van de "buitenvolière" in de vorm van het vogelhuisje met daarin voer en ook een daaraan hangende voederbak. Ook de pot pindakaas is weer aanwezig. Behalve de pindakaas heeft ma de hee zomer door de vogels met zaad gevoerd en bij tijden was en is het een vogelparadijs bij ons in de voortuin. Ik zit dan in mijn draaistoel te genieten van de tientallen mussen die er soms zijn. Ze zoeken bescherming in het boompje van de buren of ze huizen in de buxusbosjes in onze tuin. Die bosjes lijken soms gewoon op "mussenpaleisjes" met allemaal kleine raampjes en deurtjes waar de musjes door naar buiten komen en kijken. Wat dat betreft is de tijdgeest in de natuur totaal niet veranderd en kunnen we genieten van tientallen musjes, maar ook koolmeesjes, groenlingen en allerlei soorten vinkjes. En niet te vergeten de tortelduiven, de houtduiven die die de grote zaadkorrels van de grond pikken. Elke dag legt ma ook stukjes brood in het vogelhuisje waar vooral de grotere duiven gebruik van maken. Het lijkt bij tijden gewoon een grote duiventil.Op dit moment kijk ik weer naar buiten even en zie ik weer de dingen die ik net beschreven heb. Zaadpikkende vogeltjes op de grond en mussenkopjes uit de buxusgaatjes. En boven in het vogelhuisje dat ma meer bedoeld heeft voor haar duifjes, zit nu tjokvol musjes die die zich te goed doen aan haar broodkruimels. De koolmees doet zijn best in de pot pindakaas.
Ik weet zeker dat jij ook van dit beeld zou hebben genoten.
Ik denk in dit verband ook aan spinnen. Omdat jij vond dat dit zulke nuttige diertjes waren, zou je ze nooit doodmaken en moesten we altijd de spinnen die we in huis aantroffen (vaak met behulp van een papiertje) naar buiten brengen.
Nu ik het zo over de natuur heb, schiet het me te binnen dat er gister in de nabijheid van jouw graf een prachtig zwarte merel zat met een heel mooie gele snavel. Hij zat op de steen van je "buurmeisje" en keek ons met zijn oogjes heel wijselijk aan van: "Wie doet me wat!"We stonden op nog geen meter van elkaar en het voelde gewoon alsof het beestje jou kwam vertegenwoordigen door zo rustig te blijven. Toen ma en ik wegliepen, bleef het beestje rustig zitten en keek ons na. Toen we een eind van je rustplaats waren, vloog de merel weg en ging weer zijn eigen gang. Zowel ma als ik, hebben dit onafhankelijk van elkaar, als heel speciaal ervaren.Wat de natuur niet allemaal teweeg kan brengen. Ook in mijn gedachtegang. Ik denk in dit verband ook aan het kikkertje dat bij jouw rustplaats altijd trouw de wacht houdt. Heel vak troffen we het aan tussen de bloemen of in de bloempotten. Ik weet zeker dat je ook dit gezelschap op waarde weet te schatten. Voor mij en mij is het altijd iets speciaals.
De telefoon gaat nu en je broer is voor de telefoon. Ma spreekt nu met hem. Ik stop nu dit "gesprek" met jou.
Ik had niet gedacht dat ons gesprek zo zou lopen toen ik eraan begon.
Liefs en dikke knuffel van ma.
Dag mijn lieve jongen. Ik mis je niet alleen de 21ste, maar altijd. 

Dag mijn lieve jongen,

Gewoon even laten weten dat ik aan je denk en dat ik je mis.
Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is vandaag al weer een 21ste. Daarom was ik natuurlijk weer even hier, maar ik ben totaal verrast door het lezen van het bericht dat Francien hier gisteren heeft geplaatst.Dat bericht doet ma en mij zo goed mijn lieve jongen. Ik heb al vaker gezegd dat je niet voor niets hebt geleefd, maar als je als ouders hiervan nog weer eens een bevestiging krijgt, doet je dat alleen maar goed natuurlijk. Ik was zo onder de indruk, samen met ma, dat we contact opnamen met je oom, omdat die nu bij iemand is die een computer heeft en hij het bericht ook kan lezen. Aan de telefoon hoorde ik dat ze je site hadden gevonden en hij het ook kan lezen. Hij zal ook zeker onder de indruk zijn, maar ook zeker trots. Het is echt fijn voor ons ook om dit verhaal te kunnen lezen en te horen uit de mond van iemand die jou persoonlijk heeft meegemaakt.

Ik heb er op dit moment gewoon even geen woorden voor om er meer over te zeggen. Hoeft ook niet natuurlijk, omdat het bericht voor jou bestemd is, maar toch.

Voor nu dikke knuffel van ma. Ik had zo graag gewild dat ze die knuffel nog altijd van jou kon krijgen. Die mist ze echt nog altijd mijn lieve jongen.
Kus van ma. 

Lieve Maurice,

Je lokaal was een pub. Compleet uitgedorst met een underground sign, Guiness Beer coasters en man die meer weghad van bodyguard dan en docent.

Ooit maakte ik met jou als 13-jarige de afspraak GEEN alcohol te drinken tot mijn 18de. Je liet me zelfs een contract ondertekenen. Lijste dit ook nog in om het definitief te maken. Ik liet de Flugels, biertjes en Bacardi's door onze afspraak gemakkelijk staan. Als men vroeg waarom ik niet dronk dan zei ik altijd 'Ik heb lol zonder alcohol.' Enkele maanden voordat ik 18 werd, verongelukte je. Ik kon het niet geloven. Nog steeds niet eigenlijk, omdat mijn herinneringen aan jou nog zo levendig zijn.

Ik heb er lang over nagedacht, maar ik vind dat je moet weten wat je voor me gedaan hebt. Ook toen je er niet meer was. Dit vertel ik overigens niet alleen hier, maar ook in mijn boek 'Francien Laat je T**ten Nog Eens zien.' Dat in februari 2016 uitkomt. Het boek gaat deels over mijn tijd op het Staring College. In de derde maakte ik een grove inschattingsfout die vandaag de dag op grote schaal voorkomt. Google maar eens op mijn naam in combinatie met NOS of Nieuwsuur. Dan kom je me vanzelf tegen.

Maar goed dat was toen. Vandaag de dag ben ik, dankzij jou en Meneer van Dijk, een stukje wereldwijzer. Weet ik dat het leven niet altijd gaat zoals het moet gaan. Die levenslessen komen als alles goed gaat ook terug in mijn boek.

Ik heb zoveel aan jou te danken. Je leerde mij en mijn klasgenoten op speelse wijze de Engelse schrijfwijze en uitspraken. Die goed van pas kwamen toen ik voor het Europese hoofdkantoor van Nike mocht komen werken.

Ik heb fouten gemaakt toen ik jonger was (wie niet overigens), maar ik heb heel veel fouten vooral NIET gemaakt. Omdat ik dingen altijd met mijn volle (adhd) verstand deed. Ik was niet dronken. Ik was niet aangeschoten. Ik was broodnuchter. En dat heeft me behoed van heel veel potentiële disasters.

Zelfs toen ik 18 werd en we eigenlijk samen mijn eerste biertje zouden drinken in jouw Engelse pub liet ik de alcohol staan. Op mijn 19de raakte ik pas mijn eerste cocktail aan. Die droeg ik op aan jou.

Als het boek er daadwerkelijk komt, ben je de eerste die het ziet.

Dank voor al je levenswijsheden. Door jou ben ik meer dan ooit een rijk mens. Die, ondanks alles, een superfijne tijd heeft gehad op het Staring College.

Liefs,

Francien

P.S. Weet je wat ik trouwens vandaag de dag doe voor de kost? Ik ren en schrijf mezelf de wereld over. Dit alles breng ik samen op mijn website Girls Love 2 Run . com

P.P.S. Always look on the bride side of life. Ik hoor het je nog zo fluiten. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is nu zaterdagavond en ik zit hier met mijn laptop op schoot wat te googelen. Ma en je broer zitten hier bij me tv te kijken. Ik zat gewoon jouw naam in te tikken en zo kom ik op verschillende dingen tegen over jou. Zo kom ik ook op deze site terecht en kan ik natuurlijk niet anders dan even reageren. Ik weet niet precies wat ik ga zeggen, omdat het groot verschil is met wat ik je graag allemaal zou willen zeggen. Dat kan helaas niet zoals je begrijpt. Soms ben ik hier wel eens aan het schrijven geweest zonder dat het echt tot me doordrong dat er ook nog andere mensen zijn die dit allemaal kunnen lezen. Privacy noemen ze dat. Maar dat woord komt uit het Engels en dus hoef ik je dat niet uit te leggen.
In gedachten vertel ik je zoveel verhalen mijn lieve jongen. Kan op die manier onze privacy wat beschermen dan.
Soms zou ik bepaalde dingen van de daken willen schreeuwen, maar bij nadenken weet ik natuurlijk dat me dit niets helpt.
Dag mijn lieve jongen.
Wij hier met zijn drieën missen je nog altijd. Al drukken we dat niet altijd in woorden uit.
Dikke knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het weer de 21ste van de maand. Dus toch maar weer een aantal woorden tot je richten. het is al zo'n beetje een traditie aan het worden zoals jouw vriendin uit Borculo er een traditie van heeft gemaakt ons elke 21ste van de maand te bellen.
Fijn dat er dan toch nog altijd contact blijft uit jouw vroegere werkomgeving.
Ma zit wat in de lappenmand. Hopelijk gaat dit snel weer beter omdat ze nog weer een ingreep krijgt waarbij koorts geen rol mag spelen en dit was de vorige week wel zo. Vandaar dat alles overging. Nu maar afwachten of nieuwe kuur aanslaat.We kunnen niet anders dan afwachten.
Gisteren zag ik nog een filmpje van mijn "kleine ster" die ver bij ons vandaan is, maar nog altijd heel dichtbij voelt. Je snapt wat ik bedoel.Voor je broer natuurlijk een vreselijk zware tijd. Maar dat snap je wel. Gisteravond zijn we nog samen even bij jou geweest. Ma kon niet vanwege haar ziek zijn.Het is nog steeds onbegrijpelijk voor me dat jij daar voor altijd bent en wij jou hooguit een bloemetje kunnen geven terwijl jij ons altijd zoveel hebt gegeven. Vooral veel liefde.En daar gaat het eigenlijk om in het leven.
Zo af en toe mis ik jou zo verschrikkelijk. Dat is niet in woorden te bevatten. Dan vraag ik me af hoe het toch mogelijk is dat we je nooit meer zullen zien. Zelfs na ruim 11 jaren overvalt me dit wanhoopsgevoel dat ik met niemand kan delen, nog wel eens. Het zijn alleen gedachten en gevoelens die dan overheersen en die me zo verdrietig kunnen maken.
Nu weer tot de orde van de dag. Het leven gaat verder, zeggen de mensen. Vooruit kijken dus. Maar zonder verleden is er geen heden mijn lieve jongen, laat staan een toekomst.Toch maar proberen vooruit te kijken en niet blijven hangen in het verleden zegt mijn verstand. maar wat mijn gevoel zegt, hoef ik jou gelukkig niet duidelijk te maken.
Dag mijn lieve jongen.
Liefs, kus en knuffel van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Terwijl ik nog tv zit te kijken, zijn opeens mijn gedachten bij jou en kijk nu even op deze site. Het is al bijna middernacht. Nu lees ik het bericht van Marloes, je oud-leerlinge. Fijn voor ma en mij te lezen dat Angels nog steeds voortleeft en ook op deze manier naar buiten wordt gebracht. Fijn te lezen ook dat ze je als leraar Engels nog altijd zo waardeert. Doet me gewoon goed dat na zoveel jaar nog weer eens te horen.
Ik zou je nog veel willen zeggen, maar doe het in gedachten, omdat het alleen voor jouw oren bestemd is.
Dag mijn lieve jongen. Ik mis je nog altijd enorm. Net als ma en je broer.
Knuffel en kus van ma. 

Intro saxion,
Hoor baar vanuit mijn huis.
5 minuten geleden kwam daarin ook het nmr angels voorbij..
Al bij de eerste klanken herken ik het nummer en automatisch gaan mijn gedachten naar "Meneer Kip".
Een nummer met een herinnering wat voor eeuwig zal blijven voortbestaan.

#nooitvergeten

"Meneer Kip" de beste Engels leraar ooit..!!

Een oud leerling.