Maurice Kip

Dag mijn lieve jongen,

Op dit moment zit ik met ma onder de carport.De hele dag is het prachtig weer geweest en hebben we lekker buiten gezeten.Maar omdat het begon te regenen, zitten we nu hier. Vanmiddag kwamen onze oud-buren op bezoek. Met hen hebben we nog altijd een speciale band. Dat heeft vast ook te maken met jou. Toen jij overleed, was het buurman Albert die met ons mee is gegaan naar het ziekenhuis toen we hoorden wat er met jou was gebeurd. Anita zat op dat moment in Canada en Albert was aan het klussen in het huis. Aan hem hebben we in die tijd heel veel steun gehad, maar hij heeft natuurlijk emotioneel een zware tijd gehad. Het is gewoon heel fijn hen af en toe nog eens te spreken. Ook op je verjaardag en op je sterfdag komen ze altijd even bij ons langs om ons te steunen en ook om jou te herdenken. Raar eigenlijk dat ik dit nu zo weer even kan schrijven. Mijn gedachten gaan door dit bezoek van hen zo weer naar het verleden. Dat verleden is zo belangrijk, omdat het me herinnert aan een fijne tijd die we samen als gezin hadden.
Ook denk ik nu aan de tijd die we als gezin doorgebracht hebben in Tunesie. Wat keken ze daar tegen jullie op als onze kinderen. Het had vooral te maken met de lengte van jullie twee. Dit komt zo weer in me op, omdat Habib net weer eens belde vanuit Tunesie. Hij vertelde me dat we ook al wat "oud"begonnen te worden, omdat zijn drie dochters intussen allemaal zijn getrouwd en niet meer thuis wonen.
Jammer dat het op dit moment moeilijk is dit land nu te bezoeken, Vooral omdat wij het als vredig hebben meegemaakt.
De tijd schrijdt voort mijn lieve jongen. Jij blijft voor ons echter altijd 28 jaar en hebt daardoor voor ons altijd de "eeuwige jeugd".
Ma heeft je graf vanmiddag weer prachtig verzorgd en weer voorzien voor mooie bloempjes. Jammer dat een mooie "bloem" als jij zo vroeg "geplukt" werd. Ik denk nu weer aan het mooie gedicht: "Ik ween om bloemen in de knop gebroken."
Kus en knuffel van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is al weer een poosje geleden dat iets van me liet horen hier.Dat heeft te maken met het feit dat ik een week in het ziekenhuis in Groningen heb gelegen.Sinds vorige week maandag ben ik weer terug en het gaat al weer een stuk beter in vergelijking met eerst. Ik heb een behandeling ondergaan bij de kaakchirurg.
Nu maar hopen dat alles zo snel mogelijk weer goed komt.
Natuurlijk heb ik bezoek gehad van onder andere ma en je broer en ook anderen natuurlijk. Ik heb ook nog moeten denken aan 2003 toen jij er nog bij was toen ik in Zwolle geopereerd ben aan een hernia en jij mijn belangen behartigde.
Dat dit al weer 13 jaar geleden is. Onvoorstelbaar gewoon.
Ma en ik hebben vandaag twee verjaardagen waar we nog even naartoe gaan.
Het is vakantietijd in Nederland, maar als je naar het weer kijkt, lijkt het soms wel alsof de herfst eraan komt.
Op dit moment schijnt de zon gelukkig. Is het bij jou "daarboven" altijd mooi weer? Ik ga er maar wel vanuit voor jou.
Ik wil mijn gedachten nu maar niet pijnigen met vragen die te maken hebben met het leven na de dood. Ik hoop je in ieder geval ooit weer te zien en als dit niet zo mocht zijn, dan zullen het de fijne en warme herinneringen blijven,die ik zo koester.
Dag mijn lieve jongen.
Groeten, kus en knuffel van ma. 

Dag Maurice,

Vandaag is het weer een 21ste. Zo pas had ik je vriendin al weer een poos aan de lijn. Zij is nu met vakantie , maar ze vergeet jou en ons niet. natuurlijk ook nog even over jou gesproken en dat met betrekking tot je studietijd in Engeland. Esther gaat nu in het kader van dezelfde studie naar Amerika. Jij zult wel zeggen dat het geen goed Engels is daar, maar dat zal voor haar de pret niet drukken en dat begrijp jij ook al te goed. In dit verband denk ik nu ook weer even terug aan de periode dat jij bezig was met de voorbereiding van je vakantiereis naar Amerika met Marco en Rik. Wat was je daar druk mee bezig en in gedachten reisde je al door Amerika. Hoe is alles toch anders gelopen. Niet te veel over nadenken nu.
Ik zit nu lekker buiten in de tuin met mijn laptop op schoot. Gelukkig is het minder warm dan gisteren.
Ik geef je van ma een dikke knuffel en kus.
Dag mijn lieve jongen. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer een belangrijke dag voor ma en mij.Vorige week was jij jarig en vandaag is het je broer. Jammer dat we dit nu niet samen meer kunnen vieren. Maar er is zoveel dat zo jammer is en waar ik hier maar niet op inga, omdat het ons niets verder brengt. Ik hou het maar op mijn eigen gedachten, gevoelens en wensen.
Ik herinner me nu weer dat het bij de geboorte van je broer ook zo warm was als vandaag. Het is vandaag een zeer warme dag.Ma en ik houden ons nu maar rustig en zitten op dit moment buiten in de tuin. Morgen schijnt het nog warmer te worden dan vandaag. Lieve jongen, we missen je nog elke dag.
Liefs en kus van ma. 

Lieve jongen,

Vandaag weer drukke dag hier. Weer veel bezoek, maar er waren ook al mensen op vakantie of mensen die vandaag verhinderd waren, maar wel aan je gedacht hebben door app, kaart of telefoontje.Of komen nog op andere keer. We zullen zien of we vanavond ver alleen blijven nu.
Het is fijn dat mensen nog altijd bij ons komen om jouw verjaardag te herdenken en ook te vieren. Je weet hoe ma is en zij zorgt ook deze dag voor het nodige lekkers.
Op je graf staan weer mooie bloemen en een aandenken.
Ma en ik overdenken nu even deze dag en zijn blij dat het goed is verlopen.
Kus en knuffel van ma. 

Troost

Het woord troost bevat vijf letters
het woord troost houdt zoveel in,
maar wie begrijpt de zin van het verdriet, de zielepijn
misschien schuilt er in het woordje troost: stilte
alleen maar stilte om zo dicht bij elkaar te kunnen zijn.

In gedachten bij jullie!
Trees en Jouk 

Dag mijn lieve jongen,

Morgen is het weer een speciale dag. Je bent weer jarig. Ongelooflijk dat je 41 jaar zou zijn geworden. Voor ons blijf je altijd 28, maar dat is ook logisch natuurlijk. Het is weer afwachten wie er morgen allemaal komen, maar we zullen zeker niet alleen zijn. Ik hoop je morgen nog weer een beetje meer te vertellen.
Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het weer een 21ste. Al weer een maand voorbij na mei. Ongelooflijk hoe snel de tijd gaat. Vroeger hoorde ik vaak van mensen die met pensioen waren dat de tijd zo snel ging, maar nu ervaar ik het helemaal zelf. Ik begrijp ook gewoon niet waar de tijd blijft.
Fijn te lezen dat Herman en Hanny jou ook niet vergeten. Hij was toch een "tweede vader"voor je Maurice. Wat hebben ma en ik best vaak "gesmuld"van je verhalen die je kon vertellen wat je weer met Herman op school beleefd had. Ma en ik kijken nog altijd met plezier, maar ook met respect terug op de periode die jij vooral met Herman, maar zeker ook met Hanny, al is het op een andere manier, hebt meegemaakt. Ik moet op dit moment gewoon even denken aan je begrafenis waarbij Herman zo'n prachtig verhaal over jou vertelde. Wat had die man een mooie, heldere en zo goed te verstane stem die met zijn verhaal zoveel mensen wist te raken en hij jou daarbij in het zonnetje zette.
Waar blijft de tijd? Als ik weer aan die belevenis denk, word ik natuurlijk verdrietig en dat zul jij niet willen. Daarom sluit ik nu af. Ik zou je zoveel willen vertellen, maar ik weet dat het niet altijd goed of verstandig is zoveel dingen die me raken hier helemaal uit te schrijven.
Je weet vast wel wat ik bedoel.
Je vriendin uit Borculo heeft nog niet gebeld, maar ik twijfel er niet aan dat ze dit vandaag vergeet. Dan praten we weer even bij over allerlei dingen en ook jouw naam zal vast genoemd worden. Het is altijd zo fijn mijn lieve jongen dat je naam wordt genoemd. Voor ons blijf je dan leven.
Knuffel en kus natuurlijk van ma die op dit moment even bezig is met haar tablet. Raar toch eigenlijk dat jij niet weet wat een tablet is. Die had je ongetwijfeld ook gehad.
Ook op dat gebied gaat de tijd heel snel. Onvoorstelbaar gewoon.
Dag mijn lieve jongen. 

21 Mei ligt al weer achter ons wij zijn net terug uit Spanje vandaar het verlate bericht want die datum vergeten we niet/alweer 12 jaar geleden en dan komen de fijne herinneringen met maurice weer op tafel/dat zal voor ons de komende jaren niet veranderen 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag zijn we bij Fokke en zitten buiten, omdat het mooi weer is. Toen we vanmorgen nog even bij je langs gingen om water te geven aan de bloemen, stond er een nieuw bakje bloemen bij je andere bloemen. We lazen dat ze afkomstig waren van je collega Jelte en zijn vrouw Gretha uit Deventer. Ik schrijf hier van collega, maar ik kan beter schrijven van vriend, omdat ze je na 12 jaren nog regelmatig een bloemetje brengen op je graf. Natuurlijk ontroert ma en mij dat steeds weer. Natuurlijk weten we dat de bloemen voor jou zijn bedoeld, maar als ouders doet het ons goed dat andere mensen nog steeds aan je denken en dat op deze wijze laten blijken.
Gisteren zijn ma en ik met de bus mee geweest naar Lisse. Helaas heeft onze voetbalclub daar verloren en is niet gepromoveerd, maar persoonlijk kan ik daar niet zo erg mee zitten, omdat dit ook zo weer vergeten is en er andere dingen in het leven belangrijker zijn. Na jouw heengaan heb ik intens ervaren hoe betrekkelijk alles is in het leven.
Moeder geeft aan dat we nu moeten eten. Is misschien maar goed ook. Dan schrijf ik ook geen "rare"dingen meer die vaak in me opkomen en wil zeggen.
Kus van ma en dikke knuffel die ze van jou nog altijd mist. 

Lieve mensen,

Fijn te lezen dat er ook om jullie nog zoveel lieve mensen staan die er voor jullie zijn.
Je bent het zo nodig!
Het zijn lichtpuntjes in het leven wat je soms zo nodig bent.
Onze gedachten zijn ook bij Maurice en jullie.

Liefs Trees en Jouk 

Dag mijn lieve jongen,

Een half uur geleden zijn de laatste gasten weggegaan die bij ons zijn gekomen vanwege 21 mei. Twaalf jaar geleden is het nu dat het rampspoed zich voltrok. Vanmorgen kwamen de eerste mensen al op bezoek en in de loop van de dag wisselde dat af. Ma neemt nu net afscheid van je broer en zegt dat ze nu naar bed gaat. Ze heeft weer goed voor haar gasten gezorgd zoals je begrijpt. Natuurlijk kan ik niet alle namen noemen die hier voor jou zijn gekomen en ook jou bloemen hebben (mee)gebracht. Maar het is voor ons als gezin erg fijn dat we altijd nog veel medeleven ondervinden op deze speciale dag. Natuurlijk kregen we ook weer kaarten en telefoontjes van mensen. Natuurlijk ook weer telefoon van je "vriendin"die ons elke maand belt. Ik zei net dat ik niet alle namen kan noemen, maar er was een telefoontje bij dat me me heel erg verraste en ontroerde tegelijk. Het was van je oud-leerling Mustafa met wie ik een poos heb gesproken en die ons beloofde dat hij binnenkort weer eens bij ons langs komt. Hij vertelde me dat hij in februari af zal studeren als onderwijzer. Ik weet zeker dat je heel trots op hem zult zijn. Ik herinner me weer dat hij ooit eens vertelde dat jij eigenlijk zijn inspiratiebron en voorbeeld was geweest als leraar. Daarom hoop ik ook dat hij zijn plek in het onderwijs zal vinden.
Dat moest ik toch even kwijt. Vandaag was ook de bekerfinale voetbal tussen Staphorst en Flevoboys. Je weet dat we trouwe aanhangers zijn, maar vandaag konden we het niet opbrengen om erheen te gaan. Tegen 9 uur hoorden we vuurwerk knallen en wisten we dus dat er gewonnen was. We hebben hier ook de hele dag buiten gezeten onder de carport en het natuurlijk ook over jou gehad. Ik ga nu zo ook naar bed. Het was een fijne, maar ook inspannende dag.
Dag mijn lieve jongen. Tot de volgende keer.
Knuffel en kus van ma. 

Dag Maurice, wij kennen elkaar niet maar door de lieve berichtjes van je vader (en moeder) kom ik zo af en toe naar je pagina om deze te lezen. Veel liefs aan iedereen die, vooral vandaag, aan je denken en missen. 

21mei

Altijd in mijn hart!

Anjo 

vandaag even stil staan bij 21 mei 2004. Gisteren ook nog zo'n M-momentje. Collega op een zelfde motor als die ik ook ooit had. "Begint het niet weer te kriebelen?" vroeg een ander. Nee, niet echt. Maar ik dacht wel aan onze ritjes die we af en toe maakten ... Voor altijd in ons ? Maurice! 

Hallo met Irmgard,je kan niet zeggen de tijd kruipt,want het is 12 jr geleden op 21-5-2004 kwam het verschrikkelijke bericht ,mijn goede vriend Fokko hebben het er nog vaak over ,en het blijft pijn doen en ik heb waardering voor jullie Harm & Hennie hoe jullie ermee omgaan maar ik kan voelen hoe dat van binnen zit . Liefs en sterkte voor morgen .ik denk dat de zon schijnt morgen en dat we buiten kunnen zitten . 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het Eerste Pinksterdag. Ik heb net een berichtje gestuurd naar Randy die jarig zou zijn geweest. Voor zijn ouders en zijn zus is dit natuurlijk een moeilijke dag. Terwijl het leven van anderen doorgaat, blijft een dag als deze voor deze mensen natuurlijk ook moeilijk.
Vandaag zijn we bij Fokke geweest en dat was fijn.
Ik geef je van je moeder een dikke knuffel en een kus. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is weer vrijdagavond na Hemelvaartsdag. Je weet wat dit voor ons betekent. Het is wel geen 21 mei vandaag, maar de dag na Hemelvaart zal altijd in ons geheugen gegrift blijven.
Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het weer een dag waarbij ik ontzettend vaak aan je moet denken. Dat begon vanmorgen toen ik naar de kast keek vanuit mijn stoel en mijn ogen gericht waren op de foto die daar van jou staat. Het is een lijstje met verschillende foto's van jou erin. In het midden staat je guitig gezicht van toen je een kleuter was, daaromheen de andere. Ook als jongen van een jaar of vijftien met je mooi bos haar. Daar kijk je quasi serieus op. De ander met je broer samen en nog eentje in motorpak. Ik was toen alleen thuis en vele beelden gingen als een film langs me heen bij het zien van de verschillende foto's. De tranen stonden in mijn ogen toen het weer eens tot me doordrong dat we je nooit meer terug zullen zien en dat terwijl je altijd bij ons bent. Ik kom net thuis van een flinke wandeling en ma vertelt me een anekdote over jou waarbij herinneringen van vroeger en verlangens van tegenwoordig bij beiden naar boven komen. Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat je straks al 12 jaar niet meer bij ons bent. Er zijn momenten, zoals nu, dat ik je zo weer binnen zie komen via de voordeur de woonkamer in en ons op je eigen manier begroetend. Als zulke dingen bovenkomen in die gedachte, wordt het verlangen naar jouw terugkomst enorm sterk. Dan komt de vraag van waarom toch weer boven. Waarom jij, waarom toen, waarom niet ik maar jij? Dat was toch een natuurlijker situatie? Daarna realiseer ik me weer dat al deze vragen geen enkele zin hebben en het een keihard feit is dat je er niet meer bent en dat je niet meer bij ons zult zijn. Lieve jongen, er zijn van die dagen dat
...
Liefs en kus van ma. 

Op dit moment, 21 april is het prachtig zomers weer. Gewoon onvoorstelbaar fijn. Op dit moment zit ik buiten in de tuin om jou een berichtje te sturen. Ma is al de hele dag druk geweest met de schoonmaak in de kamer. Vitrages wassen en dat soort dingen. Ik ben toen ook maar naar boven gegaan en ben daar ook wat met de opruiming bezig gegaan. Het wordt tijd om veel dingen op te ruimen die nog altijd te maken hebben met mijn werk. Ik realiseer me steeds beter dat mijn werktijd voor de klas erop zit. Ik heb daar nooit echt aan kunnen wennen, want ik was nog graag een poosje doorgegaan, maar dan wel op mijn voorwaarden. Gewoon lekker lesgeven aan een groep kinderen. Jij en ik weten allebei hoe dit kan voelen. Maar ik zal hier verder maar niet ingaan.
Bij het opruimen kom ik natuurlijk allerlei dingen tegen. Zo vond ik ook een kaartje van je oom Fokke die hij me ooit eens heeft gestuurd. Ik heb geen idee in welk jaar hij dit heeft gestuurd, maar het heeft wel met jou te maken. Op het moment dat ik bezig was met dit op te schrijven ging de telefoon en was dat je vriendin Anjo uit Borculo. Natuurlijk wist ik wel dat ze nog zou bellen, maar alleen niet hoe laat. We hebben weer heel wat bijgekletst en het is zo fijn dat we dit contact nog steeds met haar hebben. Ik vind het zo mooi dat Esther nu bezig is met de studie Engels zoals jij die ook hebt gevolgd. Ze loopt nu ook stage. Wat zou het fijn geweest zijn als ze bij jou stage had kunnen lopen. Maar dit is mijn stille wens die helaas nooit in vervulling zal gaan.
Het wordt wel een wat ingewikkeld verhaal zo, maar ik wil mijn gevoelens over dat kaartje van je oom Fokke toch even kwijt, omdat het me vanmiddag zo raakte.
Binnen op het kaartje had hij geschreven: "Weer zo'n dag. En ik hoop dat wij samen sterk mogen blijven, ja toch?"
De buitenkant van het kaartje had een heel mooie beeltenis. Als tekst stond daarbij: "Op een heel mooi plekje is aan de hemel een sterretje geschilderd." Dat beeld en de tekst raakte me heel erg. We missen nu weer twee sterretjes Maurice.
Ik kom met mijn gedachten weer in de werkelijkheid doordat ma me roept binnen te komen om hapje te komen eten.
Dag mijn lieve jongen.
Kus en knuffel van ma.