Maurice Kip

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer speciale dag. Het is dan wel niet de 21ste, maar de vrijdag na Hemelvaart.
Zeven jaar geleden was dat op 21 mei maar de vrijdag na Hemelvaart blijft voor ma en mij en voor mensen heel apart.
Lees dat de Keidagen in Lochem ook weer van start zijn gegaan en dat je daar blijkbaar ook " aanwezig" bent geweest. Concludeer dit in ieder geval naar aanleiding van beide voorgaande reacties.

Vandaag waren Frans en Matthew ook aanwezig hier. Je begrijpt hoe dat voor ons was.
Matthew nog weer op zijn fietsje buiten gereden en genoten van de treinen en gespeeld bij Gertjan in de tuin.
Ze zijn net een half uurtje geleden weer naar huis gegaan. Even tijd om het jou te vertellen.

Deze week wel wat anders gelopen dan gedacht of gehoopt. De wond begon opnieuw te bloeden en deze week extra reis naar Groningen gemaakt. Opnieuw behandeld en tot nu toe blijft het het "rustig".
Ben er innerlijk dag en nacht mee bezig. Zul je begrijpen.
Gistermiddag met Roel en Freja naar Giethoorn geweest. Was leuk uitje, maar we waren daar beslist niet alleen zoals je zult begrijpen.
Hemelvaart, mooi weer, Giethoorn. Deze combinatie zegt jou genoeg toch? Maar het was wel even een leuke onderbreking.

Ben nu even alleen thuis. Ma even naar de winkel. Even gelegenheid om op deze manier bij jou te zijn.

In mijn gedachten zit altijd nog het woord "NOOIT" opgesloten.
"Ooit en nooit" lijken zoveel op elkaar.
Tenminste maar 1 letter verschil. Maar in werkelijkheid zoveel anders. Denk ook vaak met liefde en weemoed terug aan " ooit".
"NOOIT" wil maar steeds niet uit mijn hoofd gaan. Er verandert veel in het leven, maar nooit zal altijd nooit blijven.
"Nooit" meer heeft voor mij zo' n andere betekenis gekregen.

Vanavond, vrijdagavond na Hemelvaart.
Ooit werd nooit.
Nooit werd nooit, nooit blijft nooit.
Dat gevoel gaat nooit meer weg mijn lieve jongen.
Ik mis je. Helemaal op deze speciale dag.

Ik hou van je, net als van je broer.
Voor hem is vandaag ook niet gemakkelijk.

Ma komt nu weer thuis.
Maar goed ook. Word daardoor weer beetje teruggebracht in de werkelijkheid.

Veel liefs van me en knuffel en extra kus van ma. 

En alsof het zo moest zijn..
Toen ik gisteren de markt op kwam lopen en langs de tent liep werd daar Angels gespeeld.. het eerste liedje wat ik hoorde gisteren avond. Ik had het er nog over met een vriendin dat ik dit vorige berichtje had nagelaten en dat ik nu dus als eerste dit liedje hoorde. Het bezorgde me kippenvel.. Velen zullen zeggen dat is pure toeval, maar ik denk dat je gewoon daar boven weer even meekeek en wou laten weten dat je er ook was!
Heel bijzonder weer, kreeg er echt kippenvel van.. Ondanks dat de nacht van Lochem weer goed doorgekomen:)

Tot snel,

M. 

Al een tijdje niet langs geweest,
toch zeker niet vergeten..
Maurice, vanavond is weer de keidagen bij ons in Lochem. De nacht van lochem..
Zou je lied nog voorbij komen?
Vast wel, want in onze gedachten zal je er bij zijn.. 

Dag mijn lieve jongen,

Ma is nu even bij jou. Kan ik jou intussen even schrijven.
Ben niet met haar mee in verband met mijn gezondheidstoestand. Niet dat het erg is, maar zo vreselijk vervelend door de pijn en bloedingen. Gisteren naar Groningen geweest en vandaag ook weer de hele dag onder zeil geweest daar.
Het is weer even het oude liedje. Je kent het nog wel toch? Helaas kan ik niet meer in Meppel terecht voor behandeling en dus rijdt ma mij in de auto weer richting Groningen.

Van Janna een paar dagen geleden een heel mooie mail gekregen i.v.m. haar verjaardag.
Ze noemde daarin zulke ontroerend anekdotes die natuurlijk betrekking hadden op jou.

Hartverwarmend voor ma en mij.
Ik heb nog geen gelegenheid gehad om haar weer terug te mailen door al dat gedoe hier met mijn mond.

Ik laat het hier voorlopig even bij. Zou je zoveel willen zeggen en vragen, maar zelfs zonder woorden zijn we in staat te communiceren toch?

Dag mijn lieve jongen.

Veel liefs van mij en dikke knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag was ik vrij. Ben de hele dag beetje bezig geweest met schoolzaken.
Wat proefwerken nagekeken. Vanavond met ma bij jou geweest.

Ben innerlijk een beetje "onrustig", omdat ik morgen naar Groningen moet om een medische handeling te ondergaan. Van tevoren moeten er vanzelfsprekend allerlei voorbereidingen worden getroffen in verband met mijn gezondheidssituatie zoals jij wel weet. Is en blijft spannend natuurlijk, omdat alles onvoorspelbaar is. Hopelijk betere coördinatie tussen de dokters dan eerder in Zwolle is gebeurd en waar jij je nog zo druk om maakte.
Toevallig had ik het er pas met je over.
Is dit toeval of toch iets anders? Weet het ook niet. Ma zal me natuurlijk begeleiden en helpen waar ze kan.
Ze zeggen dat er sprake is van een dagbehandeling en hoop vurig dat het zo is en dat het niet anders zal lopen door bloedingen, zoals me in dit geval jaren geleden ook is overkomen. Maar op medisch gebied is er voor ons soort patiënten ook het nodige veranderd natuurlijk, maar het is en blijft heel spannend voor me en ook voor ma natuurlijk.
Afijn, afwachten maar en het beste er maar van hopen.

Van Cissy een kaart met uitnodiging voor feest ter ere van haar 50ste verjaardag gekregen.
Dochter Kathy is vrijdag, 20 mei, getrouwd. Was voor Hendrik en Cissy natuurlijk ook heel aparte dag. We waren wel echt blij dat ze zaterdag toch tijd hadden om bij ons te komen voor de 21e mei. Ze hadden via Kathy een heel mooi bloemstukje op je graf gezet.

We vinden het fijn dat het contact tussen hen en ons altijd bewaard is gebleven na jouw overlijden.

Wat heb je een fijne tijd bij hun gehad toch?
Je was altijd zo enthousiast met je verhalen over Willemsoord en ik moet nog altijd denken aan het feit dat je bij hen je "eigen stoel" aan hun grote keukentafel had.
Ma en ik kunnen ons nu goed voorstellen waarom je ook graag bij hen was.

Lieve jongen, ik zou nog zoveel willen zeggen. Ik krijg vanzelfsprekend geen echt antwoord terug, maar ik ben blij dat je altijd een luisterend oor voor me hebt. Dat is al meer dan voldoende voor me.

Veel liefs van me en dikke knuffel en kus van ma. 

Lieve Maurice en familie Kip,

Jullie kennen mij niet, maar ik wil toch even laten weten dat ook ik vandaag aan jullie heb gedacht. Ik heb op het Staring College gezeten, maar nooit zelf les gehad van 'meneer Kip'. Maar door de vele verhalen (o.a. van mijn broertje en door de berichten op deze site) weet ik nu een beetje wat ik gemist heb... Ik zag vanmorgen op de hyvespagina van Wilma dat het vandaag Maurices sterfdag is. Ik heb minstens 2 uur de hartverwarmende berichtjes zitten lezen op dit register en heb wel 5 tissues vol gehuild. Wat een prachtig besef moet het zijn dat er 7 jaar na je dood nog zoveel mensen aan je denken en je lieve berichtjes sturen. Dan heb je echt iets betekend, in het leven van heel veel mensen! Ik wil iedereen veel kracht toewensen en het allerbeste!

Lieve groetjes,
Wieke Stegink

P.S. Na al die 'Angels' verhalen had ik vandaag de hele tijd dit nummer in mijn hoofd... 

Lieve jongen,

Het is wel erg met me vandaag.
Ik schrijf je al weer.
Weet je waarom? Ik zie na het lange stuk dat ik net heb geschreven het stuk van Fera Schollema.
Zie dat we gelijktijdig hebben zitten schrijven vanavond.
Zij schrijft hoe ze onder de indruk is van mijn verhaaltjes aan jou, maar ik moet heel eerlijk zeggen dat ik als "Kip" ook echt kippenvel kreeg bij het lezen van haar verhaal.
Toevallig was Fokke net voor de telefoon en we hebben samen gehuild toen ik hem haar verhaal voorlas. Het geeft ons in ieder geval het gevoel dat " zijn kinderen" hem gelukkig nog steeds niet zijn vergeten. (weten we ook wel natuurlijk).
Het wordt weer eens bevestigd. Dat is zo fijn te lezen.

Zo fijn te lezen als een leerling praat over haar middelbare schooltijd en dat jij daar zo belangrijk in was.
Dat is nog eens een groot compliment mijn jongen.
Geeft ons als ouders gelukkig weer een beetje dat gevoel dat je toch niet voor niets hebt geleefd.

Nu is het genoeg geweest voor deze heftige dag. Net als jij hou ik ook van uitdrukkingen en spreekwoorden. Ik sluit daarom af met het volgende:

Waar het hart vol van is, ... 

Lieve Maurice,

Net weer terug van de begraafplaats. Wat bloemen nog gebracht en gerangschikt en water gegeven.
Heb wat foto's gemaakt. Zoveel mooie bloemen.
Ma zorgt er altijd al goed voor, maar nu weer heel speciaal zo.

Zit nu even alleen achter het huis en het is nu even rustig.
Kan gewoon even tot mezelf komen nu.
Het enige wat ik hoor is in de verte een vogel zingen.

Het was wel weer een indrukwekkende dag voor ma en mij.
Zoveel gesprekken gevoerd, kaartjes gelezen, telefoontjes beantwoord.
Wat dat betreft lijk je nog springlevend.

Met zijn drieën hebben we nog even op het bankje bij jou op het pleintje gezeten.
Zo vredig en zo rustig allemaal.

Het is nu kwart over negen.
Ik realiseer me dat het nu precies 7 jaar geleden is dat de politieagent op zijn motor bij ons voor de deur om ma en mij mee te delen wat er met jou gebeurd was.
Het was precies hetzelfde weer.
Alleen zaten ma en ik voor de tv en zagen we de agent op zijn motor aankomen en die bij ons voor het raam stallen.

Tegen beter weten in hopen dat er niets gebeurd was, maar het sloeg echt in als een bom. Weet nog precies hoe ik me voelde en hoe ik reageerde.
Daar zijn echt geen woorden voor, maar zou ze hier ook zeker niet gaan beschrijven.

Het is nu letterlijk heel stil buiten.
Die ene vogel fluit nog steeds heel fraai in de verte. Hoop in mijn fantasi dat jij het bent en me vertelt dat het goed met je gaat.
Ik weet ook dat je me wilt vertellen dat we moeten ophouden met " treuren" en dat we de draad weer moeten oppakken en dat we moeten genieten van de tijd dat we hier zijn. Natuurlijk proberen we dat te doen mijn lieve jongen. Maar ik heb het vaker gezegd: er is zoveel verschil tussen vrolijk zijn en vrolijk doen.
Jij wilt het eerste en we doen het tweede.

Vanavond had je "oude" oud-collega via de telefoon het er nog over hoe zij jou had ervaren en meegemaakt op school.
Dat je vrolijk was en dat je makkelijk contacten legde en dat je graag andere mensen hielp.
Ik weet ook dat je graag andere mensen hielp.

Ik weet nog hoe je ook voor mij opkwam bij de medici in het ziekenhuis toen ik geopereerd moest worden en er complicaties dreigden te ontstaan door de hemofiliebehandelingen.
Soms was je een tacticus, maar als er onrecht en onrechvaardigheid aan de orde was, kon je soms emotievol voor de belangen opkomen van een ander en nam je geen blad voor de mond.
In je jeugdigheid was je dan soms minder tactvol, maar het kwam recht uit je hart.

Het was zo fijn te horen van sommige mensen dat ze je als mens zo gewaardeerd en gerespecteerd hebben.

Ik weet ook wel dat je nu zult zeggen: " Nou pa, nu niet doordraven en ophouden met die persoonsverheerlijking".

Heb je ook gelijk in. Maar weet je wat me nog elke dag pijn doet mijn jongen?
Dat is dat we nooit afscheid van je hebben kunnen nemen. Je was zo abrupt bij ons weg en we hebben nooit meer iets kunnen zeggen over hoe we door moesten gaan en wat je ons nog te zeggen had en wat je graag had gewild.
Je had je dromen. Je wilde dwars door Amerika reizen. Je had alles klaar en goed geregeld.

En dan die andere abrupte reis.
Helaas geen reisverzekering.

Ik ga stoppen mijn jongen.
Je merkt hoe ik me voel en hoe we je missen.
Ouders kunnen hun kinderen niet missen.
Jij begrijpt hoe ik me voel en wat ik wil zeggen.
Ik zou zo graag willen dat je er nog was en dat je ma en mij zou willen helpen en je weet waarmee.

Dikke knuffel en extra kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Nu even rustig. Zit nu in de tuin met Fokke en ma.
Vandaag de hele dag bezoek gehad. De hele dag buiten kunnen zitten vanwege het mooie weer.
Doet ons als ouders natuurlijk heel veel dat zoveel mensen hebben gereageerd door hier bij ons te komen. Op je graf staan weer heel veel bloemen.

Behalve bloemen en bezoek hebben wij ook veel telefoontjes en kaartjes via de post gekregen.
Het doet altijd zo warm aan. Mensen die aangeven dat ze van jou hebben gehouden en mensen die ons als ouders zoveel steun geven.

Tussen wat ik nu schrijf en de vorige alinea zit ongeveer een half uur denk ik.
Want ik werd opgebeld door je collega Annelies Borggreve.
Je bent de hele revue weer gepasseerd.
Hebben een heel fijn gesprek gehad.

Ik ga nu even stoppen, want we gaan nu even naar je begraafplaats om de bloemen die er nog bijgekomen zijn hier, naar je toe te brengen.

Dag lieverd.
Kus van ma en Fokke. 

Lieve Maurice,
Vandaag alweer 7 jaar geleden.
Gisteravond met mijn moeder gepraat, over jou.
Ik heb mams herinneringen verteld, over jou.
We hebben het gehad over jou begrafenis (waar we samen naar toe zijn gegaan).
Vanmorgen kijk ik op internet en zie ik bij Wilma staan dat het vandaag 7 jaar geleden is. Kan geen toeval zijn dat ik het hier gisteravond met mijn moeder over heb gehad, toch?
Nog altijd denk ik aan jou. Wat ingrijpend was dit voor mij 7 jaar geleden. Wat heb je een hoop voor me gedaan en wat vond ik het altijd fijn om van je les te hebben, even te dollen of een serieus gesprek met je te voeren.
Wanneer ik aan mijn middelbare schooltijd terug denk, denk ik voornamelijk aan jou. Wat was je een fijne leraar.
Wanneer ik dit register lees, biggelen de tranen weer langs mijn wangen.
Wat mag jij trots zijn op jou ouders Maurice, dat ze dit register bijhouden en er elke keer weer een verhaaltje op zetten. Krijg kippenvel als ik deze verhalen lees.

Wat een gemis dat jij er niet meer bent...

Het is alweer bijna Keidagen in Lochem, en ik hoop dat (zoals elk jaar) op woensdag nacht (nacht van Lochem) jou nummer weer gedraaid wordt Maurice.

Ik denk aan je.
Liefs Fera 

Lieve Maurice,

7 jaar geleden alweer. Wat gaat het snel en wat is er veel gebeurd. Ook veel dingen waar jij bij had moeten zijn. Gelukkig ben je er ook vaak bij, in onze gedachten en woorden en soms zelfs op een fles champagne! ;)

Mis je 

Lieve Harm en Hennie,
Ik hoop dat jullie de kracht ontvangen om deze dag door te komen. Wij zijn in gedachten bij jullie... 

zomaar iemand die dit register van Maurice leest veel te jong weg gemoeten van deze aard maar hele lieve ouders heeft die hem nooit zullen vergeten en hem voor hun in leven houden en wat een pracht vader die trouw dit register in leven houd met zijn verhalen wat een warm hart heeft hij daar krijg je kippenvel van als je dat leest ook de moeder van Maurice natuurlijk zoals ze met het graf in de weer is van haar zoon wat zal het een gemis zijn voor hun, ik wens ze dan ook heel veel sterkte in de toekomst en ik denk dat maurice hem een dikke pluim zou geven als hij dit kon lezen hoe zijn vader over hem praat zo hoort het te gaan met Vader en Zoon maar wat niet altijd gebeurd tegenwoordig .

een lezeres die byzonder geraakt is door wat een vader verteld voor en over zijn overleden zoon .

R.I.P. Maurice . 

Lieve jongen,

Vandaag weer 21 mei. Voor ma en mij en voor meer mensen een magische datum.

21 mei 2004.
21 mei 2011.

Wat kan ik op dit moment nog meer zeggen?

Ma en ik missen je elke dag weer mijn lieve jongen.
Dat gevoel gaat nooit voorbij.

Vandaag extra dikke knuffel en kus van ma. 

Dag lieverd,

Vanavond mail van je ouders... na hun bezoek aan Lochem is er weer veel gebeurd. Het huisje in Laren, waar jij nog zo heerlijk hebt helpen klussen 10 jaar geleden is verkocht... Wat heb je me er toen ook doorgesleept met je hulp en enthousiasme! Morgen is het inderdaad alweer 7 jaar geleden...onvoorstelbaar toch? Wat had ik je graag weer zien uitleven bij een sloopklusje. Anjo was er vanavond ook nog even. Doet me ineens denken aan ons "sloopavontuur" van haar badkamer... Heerlijk!
Denk aan jou, maar ook zeker aan je ouders. Hoe zeer ze je missen, hoeveel verdriet ze hebben en hoe graag we allemaal de tijd zouden willen terugdraaien. Mensen als jij mogen toch niet gemist worden?

Liefs 

Dag mijn lieve jongen,

Ben de hele dag al met mijn hoofd bij morgen. Morgen is het zeven jaar geleden dat het rampzalige bericht ons bereikte.

Kan heel veel vertellen, maar weinig zeggen.
Snap je?

Heb je Matthews mooie tekening gezien mijn lieve jongen?

Mis je enorm.

Kus van ma. 

Gisteren ons autootje naar de Herenlaan gebracht en samen met Jannes verhalen opgehaald over jou. Jannes gaat mijn helpen om veilig de weg op te kunnen, ook zo'n gozer met het hart op de juiste plek. Net als jij Maurice. Mijn monumentje voor jou kan bijna de weg op en je weet... de eerste officiële rit komt jou kant op. Je zult nooit uit mijn hart verdwijnen, maatje. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag ben ik vrij van school. Heb nu een keer geluk. Alle klassen waaraan ik lesgeef, zijn met schoolreis. Vandaag beetje in de tuin gewerkt of beter gezegd aan de de oprit.
Ma heeft van de begraafplaats je olielamp meegenomen. Heeft ze weer helemaal mooi gemaakt en geverfd. Ik trof in die lamp een stukje papier aan van haar waar ze de volgende woorden had opgeschreven:

Lieve Maurice,

Als een druppel kon zeggen
hoeveel ik je mis,
dan...
regende het de hele dag.

Kus van pap en mam.

Ik denk dat ik deze woorden al wel eerder zal hebben geschreven hier op dit register, maar toch raakte dit briefje mij met zijn simpele, veelzeggende tekst.
Ma zal het vast weer terugleggen in de lamp als ze het weer terugzet.

Ben wel vrij vandaag, maar heb eigenlijk ook wel het gevoel dat ik met mijn ziel onder de arm loop. Is soms moeilijk een verklaring voor te geven, maar gelukkig hoef ik jou niets uit te leggen.
Jij snapt mij stilzwijgend. Letterlijk en figuurlijk in dit geval.

Breng het briefje weer naar ma.
Mis je mijn lieve jongen.
Waarom, waarom, waarom...? 

Dag lieve Maurice,

21 mei: 2004-2011
7 jaren waarin we je hebben moeten missen. Niet meer samen kunnen lachen en dollen, samen kunnen doen en laten, samen kunnen schuilen. Toch ben je en blijf je in mijn hart.En gelukkig bij veel van ons.Soms heb ik het gevoel dat je ons nog steeds helpt, daarboven. En dat je laat merken dat je er bent. Daarvoor zijn mijn "Angels" ervaringen te bijzonder.
Denk aan je lieve schat en je bent voor altijd bij me.

Anjo 

Dag mijn lieve jongen,

Vaak gaat het nog altijd door mijn hoofd.

We zien hem nooit weer.

Dan denk ik: "Wat is nooit?"

Nooit is niets.

"Nooit is voor ALTIJD "NIETS"!!!

Snap je wat ik voel?

Was het maar NIETS

Het blijft voor altijd NOOIT.