Maurice Kip

Lieve Maurice,
vergeten kan ik je gewoon niet.. vandaar weer even een berichtje hier voor jou. ik denk nog heel veel aan je, en als ik hier al die mooie verhalen over je lees, dan moet ik altijd weer even slikken.. die mooie woorden van je vader en zoveel anderen mensen, die allemaal elke dag nog aan je denken.. er dwarrelt nu alweer een traantje over mijn wang .. omdat ik je zo erg mis!

donderdag mijn eerste engels toets gehad, een 7.8 was mijn cijfer, ik weet zeker dat je trots op me bent!
ik mis je lieve lach, en je lieve Knuffels! Vergeten doe ik je nooit!
rust zacht maurice.. liefs en een dikke knuffelkus Paultje 

Lieve Maurice,

Nog maar pas geleden heb ik hier een aantal woorden tot je gericht. Het is nu elf uur in de avond. Ik wilde eigenlijk naar bed gaan, maar heb gewoon weer even de behoefte om je mee te laten voelen wat er weer aan de hand is.
Vanavond waren we met zijn vieren, ma, Frans, Manasicha en ik, bij je op bezoek op de begraafplaats. Het geeft ons zoveel innerlijke rust als we bij je zijn daar. Je moeder en ik zitten met mooi weer regelmatig op het bankje op het pleintje bij jou. Het is zo'n rustig plekje.
Maar vanavond werden oude wonden weer opengereten, omdat er naast je een nieuw gat is gegraven. Morgen wordt daar weer een kind begraven. Het is een kind van 26 jaar. Klinkt al oud voor een kind, maar hoe oud een mens ook mag zijn, voor ouders, speelt de leeftijd van zo'n mens geen rol. Het is en blijft je kind.
Het is zo onnatuurlijk je kind te moeten verliezen. In de natuur moet ouder voor jonger wijken,dat zijn wij ook zo gewend. Maar zo af en toe krijgen sommige vaders en moeders zo'n dreun om de oren waarbij ze zich geen raad weten en waarbij ze machteloos moeten toezien hoe het kostbaarste en dierbaarste bezit hun wordt ontnomen. Het heimweegevoel in het binnenste van een moeder en een vader begint naarmate de tijd verstrijkt, steeds ergere vormen aan te nemen. Vaak voel je je als ouder zo wanhopig, omdat je maar steeds niet kunt begrijpen dat je je kind nooit meer zult zien. Nooit meer even aanraken en nooit meer even knuffelen, zoals je graag met iedereen deed. Voor de buitenwereld draait alles door. Dat zeg ik altijd weer. Ik begrijp dat ook wel en ik weet ook wel dat dat normaal is, maar de mensen kunnen niet voelen wat ik voel en wat je moeder voelt.Als ik naar de foto kijk hiernaast op deze site, is het altijd je warme lach die opvalt. Er is bijna geen foto waar je niet lachend op staat. We zouden je schaterlach in het echt zo graag nog eens horen. Van Martijn hebben we een dvd ontvangen met filmbeelden van je en daar is je bekende lach natuurlijk meerdere keren te horen. Die lach de eerste keer te moeten horen deed erg veel pijn Maurice.
Ik merk dat ik helemaal afgedwaald ben.
Waar ik eigenlijk iets over wilde zeggen is het meisje dat naast jou komt te liggen op haar laatste rustplaats.
Het is Nicole Knoop, de dochter van Hans Knoop en zijn ex-vrouw van cafe De Beurs in Meppel.Zij is een oud-leerlinge van onze school en is ook het zusje van Chantal die ik in de klas heb gehad.
Als je mensen die dit overkomt, persoonlijk kent, grijpt het je veel meer aan dan dat je ze niet kent.
Je moeder en ik denken te kunnen inschatten hoe deze ouders zich moeten hebben gevoeld. Hun kind ging net als jij, even weg, om nooit meer naar huis terug te keren. Machteloos, radeloos, redeloos, reddeloos, hopeloos, ik zou gemakkelijk door kunnen gaan met deze opsomming van gevoelens. Er komt geen eind aan. Niemand die je verdriet kan aanvoelen, hooguit inschatten. Voor ieder mens zal dit waarschijnlijk anders zijn.Ik weet het ook niet, ik ga in dit geval op mijn eigen persoonlijke gevoelens af.Ik denk dat er heel veel gemeenschappelijke gevoelens zijn bij andere ouders in dezelfde situatie.En dat geldt natuurlijk ook voor de broers en zusters en andere familie.

Je moeder en ik leven heel erg met deze familie mee. Het hele proces zal zich ook bij deze mensen herhalen.
Wat deed het ons zeer dat naast jou opnieuw een gat is gegraven waarin het lichaam van zo'n jong mens zal worden bijgelegd. Welke ouder kan dit toch verdragen? Jong voor oud past niet in de menselijke geest. Morgen zal het net als bij jou een grote begrafenis zijn. Mooie woorden zullen worden gesproken, je leeft als ouders in een roes, je beseft helemaal niet wat er aan de hand is. Het komt helemaal niet echt aan. Maar...
Daarna zal het enorm stil worden. Een stilte en een leegte die je niet kunt beschrijven en die...

Jij alleen zult begrijpen wat ik verder had willen zeggen. Ik heb daar geen woorden voor.
Ik ga nu een poging doen om te slapen. Zal moeilijk in slaap kunnen komen. Het is nu half een. De nieuwe dag is begonnen.
Voor de familie Knoop zal het een zware en zwarte dag zijn Maurice.
Ik weet zeker Maurice dat wanneer jij iets voor Nicole kunt doen in haar
"nieuwe situatie" je dat niet zult laten. Zij hield net als jij ook heel erg van het LEVEN. Als er een "andere wereld" bestaat, zullen jullie elkaar zeker tegenkomen en er iets van maken.Net zoals jullie hier hebben gedaan.

Zou zo graag nog eens "Welterusten Maurice" willen zeggen en even de deur van je slaapkamer open willen doen om dit te kunnen zeggen.

Dag lieve jongen, tot een volgende keer.

Je vader. 

Maurice,
Afgelopen vrijdag hebben Herman en Hannie afscheid genomen van school. Eerste keer dat ik het weer aandurfde om een act op te voeren, maar jij zat achterop, hè.. maatje.
ik mis je... 

Dag lieve meneer Kip

Wat is het eigenlijk vreemd dat je er niet meer bent, kan me nog herinneren de eerste engelse les van u..ik dacht echt dat het een super jaar werd altijd vrolijk en een grapje kon er altijd vanaf maar u gaf geweldig les.

U gewoonte van krijtjes eten... en foto's bewaren van leerlingen en een stukje haar...en mensen een bijnaam geven..

Nooit zou ik u vergeten
U bent een voorbeeld voor iedereen
U genoot van het leven en dat straalde van u af...

Rust zacht.. meneer Kip 

Lieve ouders van Maurice,
Voor jullie vind ikhet zo fijn datdezesite bestaat, zoals Harm ook naar Maurice schrijft,klasse, ik kan het me wel voorstellen dat je je verhaal kwijt wil en dat kan op deze manier, en dat iedereen het leest is niet erg alleen maar knap dat je op deze manier je verdriet "eenplaatsje kan geven" en dan tegen Maurice kan praten, ik weet jullie e-mail adres niet dus doe ik het op de site van Maurice en wens jullie heel veel sterkte en kracht toe.hartelijke groeten. 

Lieve Maurice
Deze week heb ik je extra veel gemist, mijn eerste ouderavonden als decaan en
afscheid van Hannie en Herman, het was er stil zonder jou...! In gedachten ben je en blijf je bij me. Soms hoop ik gewoon op een teken dat ik weet dat je het daar ook goed hebt.
Dag lieverd,
Anjo 

Het afscheid van Herman en Hanny was erg gezellig. Het "KipKellie duo" was er ook weer... Weet het zeker dat je trots op je vriend bent dat hij toch maar even in z'n eentje acteerde vanmiddag. Hoewel... je was er bij hoor; in gedachten... als altijd!

Liefs en een knuffel 

Lieve Maurice,

Het is vandaag, vrijdag de 23ste, een heel mooie dag wat het weer betreft. De zon schijnt heerlijk. Je moeder en ik hebben samen met Annekie lekker in de zon gezeten achter in de tuin.
Natuurlijk hebben we het ook over jou gehad. Dat je vandaag een belangrijke dag moet missen. Je grote vriend Herman de Jonge en zijn vrouw Hannie nemen vandaag afscheid van het Staring College. Wat zou je geprobeerd hebben om daar een bijdrage aan te leveren. Herman was toch een van je grootste vrienden op het Staring College. Ondanks jullie leeftijdsverschil had je een enorme band met hem en natuurlijk ook met zijn vrouw Hannie. Wat had hij op je begrafenis een mooi verhaal over je Maurice. Veel mensen waren erg onder de indruk van zijn toespraak. Zo af en toe maken er nog wel eens mensen opmerkingen over zijn bijdrage op jouw begrafenis. Hij kon zo beeldend over je vertellen. Jullie hebben samen veel meegemaakt. Daarom is het ook zo jammer dat je niet op zijn afscheid kunt zijn.
Ik weet zeker dat het je erge pijn zou hebben gedaan zonder Herman verder te moeten. Je was erg aan hem gehecht. Wij, als ouders denken ook met veel plezier en vooral respect aan deze man en zijn vrouw terug. Ik hoop dat zij een mooi afscheidsfeest aangeboden krijgen.
De situatie aan je schooltje in Lochem is echt helemaal veranderd. Je vriendin Anjo houdt ons regelmatig op de hoogte en ook van anderen krijgen we dit te horen.Het is in elk geval voor veel mensen echt wennen.

Ook van Jurgen kregen we pas een uitgebreide mail. Wat is het toch fijn dat hij zijn gymnasiumdiploma heeft gehaald. Het is voor ons zo fijn om te weten dat jij je steentje hieraan hebt bijgedragen en hoe hij dit waardeert samen met zijn ouders en zijn broer Stefano.
Ik wijk een beetje van mijn gewoonte af om geen namen te noemen, merk ik. Ik wil ook niemand tekort doen, maar ach wat maakt het ook uit. Het praat wat gemakkelijker. Dus vergeef me dit.
Deze site is ook een beetje bedoeld om dingen van je af te schrijven moet je weten. Je kunt een klein beetje je gevoelens kwijt. Maar toch moet ik oppassen, omdat iedereen dit kan lezen natuurlijk.
Ik vind het nog altijd reuzefijn dat Stefano en Janna nog bij elkaar zijn. Wij merken gewoon aan alles dat die twee op hun eigen manier van jou hebben gehouden als leraar en als mens.
Nog altijd ligt hun foto op je graf. Dat is toch wel heel bijzonder. Ze hebben er een mooie brief bijgelegd. Aan de manier waarop de foto en de brief soms op je graf liggen, kunnen we zien dat er ook "nieuwsgierige" of belangstellende mensen zijn die het willen zien en lezen.

Woensdag was het weer de 21ste.
Het is nu 1 jaar en 4 maanden geleden. Voor sommigen een hele tijd, maar voor ons als de dag van gisteren. We missen je verschrikkelijk veel. Ook je broer Francois mist je ontzettend en kan nog steeds niet geloven dat hij je nooit meer zal zien en ontmoeten.Hij leest nog vaak je mailtjes die je hem stuurde en hij mist de onverwachte bezoekjes die je aan hem bracht door op de onmogelijkste tijden binnen te vallen.
Jammer dat je zijn vrouw Manasicha nooit persoonlijk hebt ontmoet. Alleen contact gehad via het internet. Ik weet zeker dat je het goed met haar had kunnen vinden.

Je vriendin Anjo belde vanzelfsprekend weer op. Ze heeft dat nog nooit overgesprongen. Heel fijn en attent van haar.En ook van anderen kregen we reacties. Je "vriendin" Linda G.W. stuurde weer een email omdat ze eraan dacht dat het de 21ste was en ook Jurgen refereerde eraan in zijn mail.
Wat heeft deze Linda ook een prachtige cd voor ons gemaakt een aantal maanden geleden. Het ging allemaal over jou met prachtige beelden. Heel lief van haar.Ze schrijft ons regelmatig Maurice en ze vertelt hoe ze jou mist op het Staring.

Ook je vriendin Wilma is "JUF"geworden. Wat heb je ons vaak verteld over haar capaciteiten die ze in eerste instantie onbenut liet door alleen maar Toa te zijn. Nu is ze een gediplomeerde juf. Wat zou je trots op haar zijn geweest.

Ook je "vriend" Mustafa laat nog altijd iets van zich horen. Hij kan zo mooi over jullie "avonturen"in de klas vertellen. Hij denkt met heel veel plezier, maar vooral ook met respect aan je terug. Dat merk je aan zijn verhaaltjes. Hij zit nu intussen al in de derde klas heb ik gelezen.

Ook op dit register kom ik soms namen tegen van mensen die ik wel ken en sommigen ook niet.Het is erg fijn om te lezen hoe ze over je schrijven. Graag zou ik iedereen persoonlijk willen bedanken, maar dat is gewoon niet mogelijk. Het is zo fijn dat er altijd nog mensen zijn die aan je denken en dat op deze manier kenbaar maken.Zo merk ik dat natuurlijk aan je "vriendin"Linda, het Lochemse Luchtalarm, zoals je haar blijkbaar altijd heb genoemd. Zij denkt ook nog vaak aan je op haar eigen manier.
En zo zijn er heel veel lieve jongen.

Je moeder en ik denken elke dag aan je. Er gaat geen uur voorbij waarbij we niet aan je denken. Vooral als we alleen zijn, denken we zo vaak terug aan de fijne dingen die we samen hebben meegemaakt. Zijn we in gezelschap, dan denken we echt ook aan je zonder dat we dat laten blijken. Een ander zal dit misschien niet snappen Maurice. Maar voorlopig zal dit ook zo blijven.

Ik weet nog steeds niet wat ze bedoelen met: "Het een plekje geven". Dat wordt zo vaak goedbedoeld tegen me gezegd. Ik denk dat ik dat plekje nooit zal ontdekken. Jij begrijpt vast wel wat ik bedoel.

Het is onvoorstelbaar dat ik dit alles heb opgeschreven. Ik moest het gewoon even kwijt lieve jongen.
Ik hoop niet dat ik mensen tekort heb gedaan door ze niet te noemen, want dat was ook niet de bedoeling zoals je weet.

Het is wel een lang verhaal geworden. Maar dat was je wel van me gewend.
Heb op deze manier toch iets van me af kunnen schrijven.

Dag lieverd.
Tot een volgende keer.

Je vader. 

Maurice,we hebben je gemist,8sept.
Maar in onze gedachten was je er gewoon bij!
Helma. 

Lieve Maurice,

Vergeten kan ik jou niet
anders typ ik hier het berichtje niet.
Elke keer als k de dvd bekijk van RW, zie ik jou laten en doen ook weer in hem terug en dat is zo mooi en grappig.

Als ik langs de nieuwe "Staring" rij met mijn auto dan denk ik, daar had Maurice ook gewoon moeten lopen, als een hele toffe leraar engels, die gewoon mensen goede raad en leuk les gaf.

Ik mis je, lieve Maurice.

R.I.P. 

Lieve Maurice,
Afgelopen weekend was de Larense Kermis, het was echt geweldig leuk! Zaterdag avond stond ik bij Witkamp te dansen en toen werd er plotseling Angels gedraait.. even moest ik slikken, en nog een keertje slikken, toen kwamen er tranen ... tranen van verdriet om jou, omdat ik je nooit never ever vergeten zou!

Ook ben ik op mijn nieuwe schooltje begonnen, het is heel erg leuk, alles is heel erg anders dan Het Staring, maar het is wel heel erg leuk, heb het er naar mijn zin, en ik zit daar goed op mn plekje. Maar ik mis het staring wel ... Ik heb een hele leuke Engels Leraar, geeft een beetje net zo les als jou, Ik ga zeker mijn best voor Engels doen, want dat wou je altijd graag. "Engels heb je altijd en over nodig, Engels is belangrijk, niet voor de school maar voor het leven leren wij, vergeet dat niet Paultje! Nee maurice ik vergeet het ook niet.. en jou vergeet ik ook niet..

Mis je ..
Liefs en een dikke kus voor een grote knuffebeer. . . . 

Mis je jongen...!!! 

Dag KANJER,

Inderdaad, Larense kermis... geniet er zelfs van in m'n achtertuin... Maarrrrrrr het is dubbelfeest: heb eindelijk m'n diploma! Dus nu ook een ECHTE scheikunde juf.
PP! 

hey lieve engel,

gisteren is de larense kermis begonnen en we zijn er natuurlijk heen geweest en je raad nooit welke actractie er staat... de actractie waar wij ook in zijn geweest ( nou die lijkt erop ) en natuurlijk ben ik daar in geweest en de hele tijd zie ik jou weer voor me in dat ding, met je lieve lach.

ik mis je echt nog elke minuut van de dag.

heel veel liefs en een dikke kus linda 

Lieve Maurice,
Vandaag heb ik weer veel aan je gedacht, deze reis naar het Verre Oosten zou je erbij zijn, in gedachten ben je dat ook, maar dit is niet zoals we samen afgesproken hadden. Lieverd ik mis je zo... woorden schieten te kort gewoon..Gisteren zijn Manasicha en ik naar de tempel gegaan , daar hebben we net een extra kaarssje voor je gebrand... lieverd We Never Say Goodbye But Only AU Revoir... 

Hee Maurice! Vandaag dus echt begonnen. Alles anders, alles nieuw. Er zijn al zoveel dingen gebeurt die ik je in geuren en kleuren had willen vertellen. Ja, wilma heeft gelijk, één wordt er toch gemist..Maar vergeten doen we je zeker niet!! Kus 

nog 1 nachtje slapen... dan gaat het ECHT beginnen in Lochem. Heel spannend, gemengde gevoelens, uitdagend... maar al zijn we straks met zoveeeeeeeeel, één wordt er toch gemist! In gedachten nemen we je mee! OK? Zoek maar een leuk plekje...
Liefs 

Lieve Maurice,

Vandaag is het weer de 21ste. Altijd een heel speciale dag. Het is nu een jaar en drie maand geleden dat je bij ons bent weggegaan.
Het is echt onvoorstelbaar lieve jongen hoeveel kinderen van het Staring College nog altijd aan je denken. Tenminste wat wij te horen of te zien krijgen.Ook in deze grote vakantie zijn er weer kinderen van jou bij ons op bezoek geweest en hebben ze je graf bezocht. Ook bezoeken leerlingen van het Staring jouw graf zonder dat ze bij ons zijn geweest. We zien het aan de bloemen en aan de kaartjes, foto's en tekeningen die ze voor je achterlaten en ook staan er vaak bloemen zonder naamkaartje. Die kunnen natuurlijk ook van andere vrienden zijn, dat weten we niet. Het is voor ons in elk geval een troost dat de mensen nog altijd aan je denken.
Het is en blijft voor ons onvoorstelbaar dat we je nooit meer zullen zien en nooit meer je stem kunnen horen.
We hebben van Martijn een DVD ontvangen met mooi filmmateriaal over jou.
Zo kunnen we je toch nog een keer zien en je stem nog eens horen. Maar wat een rare gewaarwording lieve jongen om je op deze manier te kunnen zien en horen.

Anjo is ook weer aan het werk op de nieuwe lokatie lees ik net.Ze zal wel weer bellen vandaag. Dat doet ze altijd op de 21ste van de maand. Heel fijn is het te lezen dat ze een foto van jou heeft meegenomen naar haar werkkamer in het nieuwe gebouw. Hoor je er toch nog bij.

Ik weet niet wat ik allemaal moet zeggen hier. Gevoelens zijn zo moeilijk onder woorden te brengen.Ik zou zoveel dingen willen zeggen, soms wel schreeuwen, maar...

Ik lees elke dag het gedicht dat ik naast mijn computer heb liggen en dat een van je collega's ooit eens op je graf heeft gelegd. Het is een gedicht van de dichter Bert Schierbeek.
Ik lees en herlees het en zal het nog vele malen herhalen.

Ik schrijf het voor je op en dan begrijp je misschien waarom ik het steeds maar weer lees.
Ik eindig met dit gedicht. Tot een volgende keer op deze plaats.
Altijd in mijn hart.

Het gedicht, ontvangen van je collega, luidt als volgt:


KIJK,
IK WEET HET NIET IK WAS NOG NOOIT DOOD
MAAR ALS JE NOU DOOD BENT
WAT ZIE JE DAN
WAT ZIE JE NU WAT IK NIET ZIE
WANT ALS DE OGEN ZICH SLUITEN
EN HET ZICHT NAAR BINNEN KEERT
WAAR BEN IK DAN
EN JIJ?
EN WIJ?

KIJK,
ALS IK DIE KURKETREKKER PAK
DIE ZWEEDSE VAN BLANK BERKEN
EN EEN FLES ROOIE ONTKURK
DAN ZIE IK JOU VOOR ME
ZOALS JE DAT DEED
JE OGEN
JE HAND
HET GLAS

KIJK,
DAT WEL
EN DE ZON
EEN ROOIE BAL OVER DE HEUVELS
EN DE MEEUW
EEN VLIEGENDE VLEK IN DE ZON
NET ALS JIJ
DAN ZIE IK JOU
DAT WEL 

Lieve Maurice, a.s Maandag beginnen we op de nieuwe school.Deze week de spullen uitgepakt, ingericht etc
Heb er echt zin in, nieuwe school, nieuwe uitdaging,decanaat.
Heb je foto op mijn kamertje gezet, just incase...
Ik mis je lieverd had graag samen met je op L gezeten. 

Lieve Maurice, Vanavond liep ik samen met Manasicha op een grote avondmarkt om te kijken naar allerlei dingen ineens zag ik iets en dacht ik, dat moet ik meenemen voor Maurice , dat zal hij leuk vinden , maar nog geen seconde
later realiseerde ik het me weer een rilling ging door mijn lichaam.
Ik realiseerde me ook dat het erg leuk geweest was , als je er nu bij gweest was. Kun je je voorstellen 2 van die reuzen zo boven de rest uitstekend...

Lieverd , ik mis je ... Dikke Kus...

F.