Maurice Kip

Lieve Maurice,

Wat is het toch fijn dat er nog altijd leerlingen van je school uit Lochem zijn die zo liefdevol aan je denken, maar dit hier ook schrijven.
We horen zo vaak reacties van mensen die zeggen dat ze dit register regelmatig lezen, maar niet durven te schrijven, om wat voor reden dan ook. Eigenlijk isdat jammer natuurlijk.
We horen ook zo vaak dat je niet voor niets hebt geleefd. Dat blijkt dan ook vaak weer uit verschillende reacties. Dat is voor ons een schrale troost.

Vanmiddag ontmoetten we ook een man en een vrouw op de begraafplaats die regelmatig een bezoek aan je graf brachten, omdat ze het zo mooi en indrukwekkend vonden. Vreemd gevoel voor ons, maar het deed ons wel iets.

Ook deze week troffen we weer prachtige orchideeen aan. Helaas weer zonder kaartje. Zoals zo vaak gebeurt. Je moeder en ik vinden dat natuurlijk ontzettend fijn.

Ook vorige week vrijdagmiddag troffen we je oude schoolvriendin van de basisschool met haar twee kinderen aan bij jouw graf. Zij vertelde dat ze ook altijd jouw graf bezocht als ze andere graven bezocht en ze had haar kinderen zeker over jou verteld, want ze wisten ons dingen over jou te vertellen.
Natuurlijk werden weer allerlei anecdotes opgehaald. En ook kwam weer het verhaal van haar dat zij jouw "bonbonnetje" was. Dat was haar troetelnaam van jou voor haar. Ze is er nog altijd erg trots op Maurice.

Ik stop nu. Het is bijna 12 uur in de nacht. Anders zou het 1 april zijn. Sommigen zouden kunnen denken dat ik een 1 aprilmop heb verteld.
Daar was je ook altijd een kei in: leuke,simpele, originele aprilmoppen uithalen. Ik hoor je nu weer hardop lachen.
Wat had je dan een plezier.

Veel liefs van ons en natuurlijk een dikke kus van je moeder en van je kleine neef.
Het is zo'n mooi kereltje Maurice.
Hij brengt net als jij deed, veel gezelligheid in huis.

Dag lieverd. 

Lieve Maurice,

Eigenlijk had ik je nu trots moeten vertellen dat ik op mijn nieuwe opleiding stage mag lopen bij de televisie! wat altijd al mijn droom was zoals je wel weet! Al zit ik nu al bijna 2 jaar op een andere school.. ik mis jou en natuurlijk je humor altijd nog! Het jaar dat je mijn mentor was was geweldig! Ik denk nog altijd aan je!

Liefs, Ieteke 

Lieve Maurice,

Er breekt weer een drukke tijd aan op school, veel zaken moeten tegelijk klaar en veel zaken komen nog.
Juist op die momenten voel ik dat je er niet meer bent, even je brede lach zien, even je optimistische kijk op zaken. Soms lijkt het wel of een groot gedeelte van de mensen alleen maar bezig is om een ander dwars te zitten.
Niet het groepsgevoel staat voor op maar het eigen belang. Ik merk dat ik daar steeds meer moeite mee krijg.
Waarom geeft dat de mensen voldoening?
Laten we toch proberen elkaar te accepteren wie we zijn, misschien alvast een kleine paasgedachte?
Mis je lieverd, dikke knuffel! 

lieve maurice,

ik denk nog veel aan je en mis je nog heel vaak op school, en ook bij werkweken en andere dingen .. vandaag alweer 2 jaar en 10 maanden dat je ons allemaal hebt verlaten... woorden schieten te kort op deze bijzondere dag...

lieve maurice vegeet mij niet ..

groetjes Mustafa (v1b) 

LENTE?
Tja, Maurice. Dat kunnen we ons inderdaad afvragen... Heb samen met Gabriëlle en Angelique "ons domein" opgefleurd om het lentegevoel toch maar binenn te halen.
Collega Wim Jansen heeft heel subtiel op "jouw Angels" een kleurige vlinder geplakt. Bijzonder toch weer...
Op het Staring raast het treintje ook weer voort. Er gebeurt veel! Denk nog vaak aan je!

Knuf 

Lieve Maurice,

Vandaag is het weer de 21ste. Twee jaar en tien maanden dus.
Het lijkt soms wel alsof ik gewoon aan het tellen ben.
Hier begint de lente, zeggen ze. Het lijkt er qua weer beslist niet op. Is het "boven" altijd lente?
Is "die andere mooie bloem" ook al bij jou? Ik hoop dat jullie met zijn tweeen voor eeuwig bloeien. Ik mis jullie alle twee. Twee prachtige bloemen die geknakt zijn op aarde. Jullie waren twee aparte "bloemen".
Toch leken jullie ook veel op elkaar. Allebei waren jullie vrijbuiters op jullie eigen gebied.
Ook kijk ik regelmatig naar een foto van jou Maurice waarop je een jonge jongen bent. En als ik er naar kijk, dan zie ik nauwelijks verschil tussen jou en Jan toen die nog jong was.
Een ander vindt dat misschien helemaal niet, maar ik wel. Misschien is het mijn illusie.

Ook weer uitvoerig contact gehad met een van je oud-leerlingen, Jurgen.
Hij heeft ons uitvoerig gemaild over zijn bestaan tot dusver. Echt fijn dat hij aan ons denkt en vooral fijn is het te lezen hoe hij nog altijd over jou schrijft en denkt.
Ook lief van Janna hieronder.
Vooral de manier waarop ze nog altijd aan je denkt en je herdenkt, roept warme gevoelens bij je moeder en mij op.

Nou lieverd, je weet natuurlijk ook dat ik namens je moeder spreek.
Een kus en een knuffel van ons beiden.

Dag "ZONNEBLOEM" 

Lieve Maurice,

Het is alweer een tijdje geleden dat je me gehoord hebt :) Ondanks dat ik je iedere dag hier op mijn kamer op een foto zie lachen en ik je af en toe stiekem even een knipoog toewerp..

Er gebeuren op dit moment zoveel dingen, eindexamens beginnen al bijna ieeehhh en natuurlijk het eindexamenfeest.. Weet nog goed het moment dat we samen aan het bedenken waren hoe we daar naartoe zouden gaan haha echt geweldig! Ik heb het vandaag nog over je gehad, herinneringen opgehaald. Telkens komt er weer uit wat voor een geweldig persoon je was of eigenlijk bent natuurlijk want dat zal nooit veranderen..

Hier bij mij in de familie is het bepaald geen makkelijk jaar geweest maar gelukkig gaat het nu allemaal wat beter! Maar dat heb ik je allemaal al eens verteld.. Er vanuit gaande dat je nog altijd luistert vertel ik nog steeds af en toe mijn verhalen, want je had gewoon altijd overal wel een antwoord op :) Ik kom snel een keer naar Meppel.. ben al te lang niet langs geweest! Sorry daarvoor.. Moet nu opschieten want moet werken en heb nog heel wat te doen ;)

Liefs, Janna 

Lieve Maurice,

Weer een zwarte bladzijde in onze familiegeschiedenis. Mijn broer Jan is op 52-jarige leeftijd overleden. Hij was dus jouw oom uit Oss. Hij is zondag 11 maart overleden.
Ik hoef je de details niet te geven.
Ook jij weet wat er vijf jaar geleden met hem gebeurde met zijn gezondheid tijdens zijn vakantie in Portugal.
Vanaf toen is het eigenlijk alleen maar slechter gegaan.
Je weet ook dat hij een speciale oom was die veel van de wereld heeft gezien.

Ook hij is, net als jij, aan zijn "laatste grote reis" begonnen.

Ik hoop dat jullie elkaar op de eindbestemming hebben gevonden.

Hij is uit zijn lijden verlost, maar wat hem (en ook mij) de meeste pijn doet is dat hij zijn zoontje op zo jonge leeftijd achter heeft moeten laten.

Vang hem daarboven maar op Maurice.
Hij was hier op aarde de laatste tijd de weg letterlijk en figuurlijk helemaal kwijt, zoals we allemaal weten.

Als het echt zo is, dat jullie nu bij elkaar zijn, weet ik ook zeker dat jullie samen weer zullen "lachen".

Ik weet gewoon even niet meer wat te zeggen.

Veel liefs van je vader en een dikke kus van je ma. 

Maurice,

Laat ik eens beginnen met ik mis je. De ene dag wat meer dan de andere, maar goed. Vandaag was weer zo'n dag van meer dan anders. Van buiten probeer ik daar niets van te laten merken maar allemachtig wat is het soms zwaar.

Er is in de tussentijd veel gebeurt. Veel leuke dingen, maar ook mindere. De mindere dingen daar sla ik me wel door heen, maar het zijn juist de leuke dingen waar ik je toch het meest mis.
We hebben samen zoveel lol gehad en we zouden nog veel meer lol samen hebben als je er nu nog was...Daar ben ik van overtuigd. Vrienden voor het leven.

We hebben samen toch wel veel leuke dingen beleefd. Dat wordt elke keer toch wel weer sterk duidelijk als een van "onze" verhalen aangehaald wordt. Ik kan dan met plezier vertellen en de mensen kunnen altijd lachen om onze (toch vaak jou) rare capriolen.
Dat maakt die andere, soms moeilijke dagen toch wat dragelijker.

Met plezier denk ik terug aan onze tijd in Futuroscope. Jij Marian en ik tussen al die Fransen, Engelsen, Duitsers en Spanjaarden. Onze achtervolgingen, de races, gevechten in de bosjes en onze kleine theater-voorstellingen de hele dag door.
Parc Asterix met Marian en Rik. Waarbij ik in vol bravour een groepje engelse tieners uit leg "We're Dutch, we are not afraid of the rain. So we don't need to by raincoats." En jij: "No that's not right. We're Dutch alright, so we're just cheap." Ze durfden er niet zo goed om te lachen. (Bang dat ze ons zouden beledigen.) Maar wij hebben er des te meer om gelachen.
Maar ook je vuurrode gezicht op de kartbaan laat me glimlachen. Mijn god wat zweette je toen. En wat had je je best gedaan om maar vooral niet "in de weg te rijden". Terwijl meer dan de helft van de kartbaan je niet bij kon houden.
De slow-motion gevechten met special effects tijdens de trainingen, de acrobatische oefeningen die altijd maar weer voor verbazing en verwondering zorgden.

Er wordt altijd gezegd: "Alle goede herinneringen die blijven." In jou geval is dat zeker zo. Er zijn namelijk alleen maar goede herinneringen.

Marco. 

lieve maurice,

ik moet je weer wat vertellen, ik mis je ontzettend. School word elke dag weer wat saaier omdat jij er niet bent. want anders riep je weer door de gangen,sommige leerlingen die dachten, " KIJK UIT MENEER KIP KOMT ER AAN ", ik vond dat zo grappig aan u ..maar een ding heb ik wel van u geleerd en dat zei u ook aan het begin van het jaar, niet voor ons maar voor je zelf leer je. En dat blijf ik volhouden maar het word wel elke dag een stukje moeilijker voor mij altans.

lieve maurice vergeet mij niet ik doe het ook niet..

groetjes mustafa (v1b) 

Lieve Maurice,

Vandaag een bijzondere dag.
Het is nu twee jaar geleden dat Randy Mussche, de zoon van Jouk en Trees is overleden. Een akelige dag is het voor dit gezin. Ma en ik hebben er vaak over gepraat deze week. We weten hoe deze mensen zich voelen.

Voor mij persoonlijk was deze dag heel speciaal.
Ik heb voor het eerst op je kleine neef Matthew mogen passen. Ma en Manasicha waren naar Zwolle en ik heb echt alleen van de "kleine" mogen genieten. Opa mocht oppassen.
Bij het "luieronderhoud" en flesje geven kwamen natuurlijk allerlei herinneringen van vroeger naarboven.
Had natuurlijk hetzelfde meegemaakt met Frans en met jou.
Kon het niet nalaten om alvast iets aan hem over jou te vertellen. Hij keek me zo onschuldig aan met die mooie donkere ogen en lachte af en toe.
Hoop dat hij qua lachen op jou zal lijken.

Nu ik het over lachen heb, schiet mij weer het verhaal te binnen over dat oneperkt spareribs eten.
Zondag hoorden wij van Maarten, de vriend van Bertus, een verhaal over een groep jongens die in de "Witte Paarden" onbeperkt spareribs wilde eten. Hij had dit gehoord van een groep mensen van zijn werk in Appelscha. Die waren daar ook geweest te eten.
Je ma en ik keken elkaar aan terwijl hij dit verhaal zat te vertellen. Gelijk wisten wij om welke groep jongens dit gegaan moet zijn.
We kenden dit verhaal als geen ander.
We vroegen ons wel af hoe het toch mogelijk is dit verhaal nog eens van een ander te horen. Dat groepje jongens waren jullie. Dat kan niet missen.

Wat had je die dag een lol.

Dag lieve jongen. 

Lieve Maurice,

Vandaag naar Stadskanaal geweest. Naar Oma Kip. Soms ook erg moeilijk zoals je begrijpt.
Vanavond zijn Francois en Manasicha en Matthew geweest. Wat is het toch jammer dat jij niet van dit kleine ventje hebt kunnnen genieten. Ga daar verder maar niet op in.

Gisteren, 27 februari, weer "hoog" bezoek uit Lochem gehad. Jan en Wilma zijn geweest. Zij hebben jou op je graf mooie bloemen neergezet. Waarschijnlijk als symbool van geloof, hoop en liefde. Mijn interpretatie hoor. En van Jan natuurlijk een lekker stuk chocola. Dat is iets tussen jullie twee. Kan toch geen ander begrijpen.

Na hun bezoek aan jou hebben ze ons vereerd met een bezoek. We wisten dat ze kwamen en dus had ma natuurlijk wat lekkers gekookt.
Met zijn vieren hebben we gegeten en over "jullie" school in Lochem gesproken en natuurlijk kwam jij ook weer ter sprake. Vooral over het Plein en de sfeer daar gesproken natuurlijk.
Het is voor ons zo fijn te horen hoe ze nog altijd over je spreken en hoe ze je nog altijd missen.
Het is toch ontzettend fijn dat ze steeds weer de moeite nemen om van zo ver jou en ons te bezoeken.
Jan had weer een andere auto. Daar had je vast graag een ritje in willen maken.
Bouwjaar 1965. Volvo.

Ook hadden ze verhalen over de skireis naar Oostenrijk die ze met een groep leerlingen van het Staring hebben gemaakt vorige week in hun voorjaarsvakantie.

Zij vertelden ook dat je andere grote vriendin,Anjo, ziek was thuisgekomen. Heb gelukkig even met Anjo gebeld en het gaat weer de goede kant op met haar gezondheid. Wat had je toch een stel toffe collega's Maurice. Moet natuurlijk vrienden zeggen.

Gelukkig heb ikzelf deze week vakantie. Heb ik ook wel nodig hoor. Hoef ik jou niet uit te leggen.

Nou, stop nu. Het is al bedtijd.
Kan nog steeds niet bevatten waarom het voor jou toch ook al "bedtijd" is.

Dag lieve jongen,

Natuurlijk ook de hartelijke groeten en een dikke kus van je moeder. 

 

lieve maurice,

ik dacht weer eens aan je en moest weer eventjes met je praten. Ik mis je ontzettend veel, ik wou eigenlijk dat je weer eens een keer door de gangen van ons school ging schreeuwen.
lieve maurice vergeet mij niet, ik doe het ook niet.

groetjes je kleine turkse vriend mustafa (V1B) 

Lieve jongen,

In het vorige stukje eindigde ik al hoe moeilijk het soms is om alles op een rijtje te houden, maar bij het nalezen van de tekst zie ik daarvoor direct ook het bewijs. Ik zie dat ik jou een tekst aan jezelf heb laten richten.
Nu weet ik wel dat jij dat ook best zou kunnen, maar het was in dit geval niet de bedoeling.
Het corrigeren van deze fout is door dit schrijven weer rechtgezet toch?

Dag lieverd en natuurlijk ook een dikke kus van je moeder.
Had ik in het vorige verhaal ook vergeten, dus komt alles toch nog op zijn pootjes terecht.
Om in je moeders te te spreken:

Dag MO!!! 

Lieve Maurice,

Vandaag weer de 21ste. Nu twee jaar en negen maanden geleden. Heb het al vaker gezegd: "Wat is tijd?"

Je vriendin uit het "verre sneeuwland" heeft vanmorgen natuurlijk gebeld. Ze heeft met ma gesproken. Ze dacht dat ik ook vakantie had, maar dat is nog niet zo. Dus heb ik haar stem gemist. Zij is voor ons een supervrouw Maurice, maar dat weet jij als geen ander.

Je vriend Marco is volgende week jarig. Natuurlijk zal dat gevierd worden. Kan het nog altijd moeilijk verdragen dat jij geen onderdeel meer bent van het fijne team dat jullie jarenlang gevormd hebben. Maar ja...

Ook je Turkse vriend is je nog niet vergeten lieve jongen. Lief van hem hoe hij over en met jou spreekt. Ook hij heeft dus vandaag weer aan je gedacht. L
In gedachten zie ik hem altijd lopen met een van de grootste bloemstukken tijdens jouw uitvaart.
Dat beeld zal ik nooit vergeten en zal dat altijd bij me dragen. Jullie bewaren goede herinneringen aan elkaar.

Fijn ook dat hij schrijft hoeveel indruk het liedje Angels op hem maakt.
Daarin staat hij niet alleen.
Dat hoef ik verder niet uit leggen.

Het "sterretje"begint al een "kleine ster" te worden. Hij groeit als kool.
Wat eetlust en vrolijkheid betreft lijkt hij zeker op jou. Je ma en ik blijven het jammer vinden dat jij dit niet hebt mogen meemaken.

Het is een wat onsamenhangend verhaaltje misschien vandaag, maar welgemeend hoor. Valt ook niet altijd mee om alles op een rijtje te houden toch? Ben daarom ook maar al te blij dat ik volgende week vrij ben.

Dag lieve jongen. 

lieve maurice,

vandaag alweer zo'n rare dag, de 21ste weer. ben nu aan het werken en ik dacht laat ik nog maar wat zeggen op deze speciale dag. maurice dit moet je nooit vergeten ik zal je nooit of te nimmer meer vergeten

groetjes mustafa (V1B) 

lieve maurice,
het is al een tijdje geleden, maar vanochtend toen ik de radio aan deed.
weet je wat ik hoorde, nou 3 keer raden het lied angels. Ik dacht zo bij me zelf dat heeft weer de ENIGE echte maurice gedaan, plotseling kwamen er heel wat tranen van mij af. Ik ging naar mijn kamer en zag je foto, daarna pakte ik de andere herrinneringen die van jou en mij waren, en even dacht ik dat je naast me was en mij zat te troosten. Dankjewel Grote Vriend.
ik denk nog heel veel aan je en dat moet je nooit of te nimmer meer vergeten.

Groetjes Mustafa. 

Lieve Maurice,

Vandaag bezoek gehad van je studievriendin Chantal en haar vriend. Zij hebben jouw graf in Meppel bezocht en daar mooie bloemen neergezet.
Daarna zijn ze samen bij ons geweest en hebben heel fijn gepraat over allerlei dingen natuurlijk, maar Chantal vertelde weer heel veel fijne dingen die met jou te maken hadden. Voor ons is dergelijk bezoek van onschatbare waarde.
Anders zagen we haar altijd op jouw verjaardagsfeestjes. Nu komt ze speciaal voor jou naar Meppel en ons daarna vertellen wat je ook voor haar hebt betekend.
Ook voor ma had ze prachrige bloemen meegebracht. Lieve meid Maurice. Maar dat wist je altijd al. Wij weten het nu ook hoor.

Lees net van Wilma dat ze o.a. met jouw twee maatjes op stap gaat. Wat zou je er ook graag bij geweest zijn. Niet voor het skien, maar meer voor de apres-ski of ter algehele opluistering. Vooral ook omdat dit trio er bij is. Zou leuk "sneeuwbalkwartet"zijn geweest.
Als dat mogelijk is, zul je er ook vast bij zijn.

Dag lieve jongen.

Je ma en ik missen je nog elke minuut van de dag. 

(vorige bericht te snel verzonden, was nog niet af...)
Jan dus, Anjo Wim en ik. Dat wordt vast weer gezellig.
En euh... kun je ff wat sneeuw regelen?
DANK!
We zullen zwaaien als we boven zijn.

X