Willem K B Hofstee

Heartfelt condolences to Marian and all the Hofstee family. I am so sorry to hear that Willem is gone. The times I spent with Wim and Marian were not long or many, but the memories are precious. Wim and all of you gave kindness, fun and generosity to me, to Al and to Mike. Be well, Marian and all Hofstees. I send much love. 

Beste Marian,
Van harte gecondoleerd met het overlijden van Wim. De schaarse keren, dat Wim m'n spreekuur bezocht in de jaren, dat ik huisarts was in Paterswolde, was een kritisch gesprekje over medische behandelingen een verfrissend accent in de dagelijkse praktijk. Zijn opmerkingen stemmen doorgaans tot reflectie.
Hartelijke groet, Anton Swart 

Samen met mij, Frans Luteyn en Hans Zeitler bridge senioren kampioen van Nederland worden, dat vond Wim zijn beste bridge prestatie ooit.
Vele keren zoefden we in de auto van Frans naar Utrecht en Wim en ik zaten op de achterbank en hadden leuke gesprekken. Wim had altijd verrrassende meningen.
Ik wens zijn nabestaanden sterkte toe bij dit grote verlies. 

Heel veel sterkte de komende tijd.

Ge Wiersum-Drent 

Marian,

Van harte gecondoleerd met het overlijden van Willem. Ik wens jou en je familie veel sterke de komende periode.

Met vriendelijke groet

Jacob Gunter 

Beste Marian en kinderen van Wim,

Van harte gecondoleerd met het heengaan van Wim. Ik heb veel aan hem te danken: de verrassende nieuwe perspectieven die hij opende op kwesties in het vakgebied, zijn scherpzinnige gedachtelijnen, indien mogelijk geformaliseerd in formules, zijn vaak vermakelijke aan de kaak stellen van flauwekul en opblazerij in de psychologie en ver daarbuiten. Ik mocht bij hem promoveren. Altijd was hij bereid om zijn oordeel en advies te geven als ik hem erom vroeg. Het was altijd een genoegen om hem te ontmoeten en te spreken, ook over kwesties buiten het vak. Hij zal blijven voortleven in werk en in gedachten!

Hartelijke groeten,
Paul van der Maesen de Sombreff 

Beste familie en collega’s,

Een uitspraak van Wim die via een goede vriend in mijn geheugen gegrift staat is de volgende: “ik ben meer democraat qua attitude dan qua temperament.” Misschien vrij vertaald, maar erg mooi — en een realiteit voor velen. Ik was een van de eerste aio’s in eind jaren 80 bij persoonlijkheidspsychologie aan de Grote Markt. Ik vond de vrijheid in die tijd bij deze afdeling uniek! Attitudes zijn toch belangrijk gebleken. Met dank aan WKB en vele anderen. 

Beste Familie Hofstee, van harte gecondoleerd met het verlies van Wim.
Wij studeerden psychologie in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Toen liepen de discussies over meningsverschillen nog wel eens hoog op. Ook Wim was daarbij soms onze opponent. Net als wij had hij ook uitgesproken meningen. Maar, kenmerkend voor Wim, no hard feelings in het persoonlijke vlak. Dat was destijds tamelijk uniek.
Toen we in 2008 Wim belden voor deelname aan het project ‘Sociaal medische beoordeling van Arbeidsvermogen’ zei hij, weet je wel dat ik inmiddels 72 ben? In het Vaticaan beginnen ze dan pas, was onze reactie. Hij deed mee, op voorwaarde dat er geen verre reizen aan vast zaten. Hotel Wientjes in Zwolle bleek goed te doen. Het werd een bijzonder plezierige samenwerking, waarbij ook professionals in dit werkveld gebruik konden maken van zijn expertise op het gebied van oordeelsvorming. Hij was ook gecharmeerd van onze aanpak ‘inclusieve arbeidsorganisatie’, om bedrijven en instellingen toegankelijker te maken voor mensen met beperkingen. Hij heeft ons wel opgezadeld met de opdracht om de achterliggende maatschappijvisie te expliciteren en te werken aan de theoretische fundering binnen ons vakgebied de Arbeids- en Organisatiepsychologie. Dat doen we graag.
Wim, bedankt. 

WKB stond op eenzame hoogte binnen het academisch milieu. Zijn openheid, eruditie, interesse, integriteit en menselijke warmte zijn zaken die je tegenwoordig niet meer tegenkomt. Het was een voorrecht hem gekend te hebben en samen met hem iets te kunnen ondernemen. Hij liet je nooit in de steek. Wat een fijn en mooi mens. 

Dag Marian en familie,
Gecondoleerd met het overlijden van Wim. Ik heb Wim goed leren kennen toen hij voorzitter werd van de Adviescommissie van mijn Instituut; het COWOG. Hij was een zéér betrokken persoon, recht door zee en wars van politieke spelletjes. Het onderwijs lag hem na aan het hart. We hebben veel steun van hem ondervonden.
Marian, ik heb jou een enkele keer ontmoet via gemeenschappelijke vrienden; Wim en Stientje Bender.
Mijn oud-collega’s en ik wensen jou en je geliefden heel veel sterkte de komende tijd.
Gerard Heijnen 

Beste Marian en (klein-)kinderen,
Ook ik wil jullie condoleren met het overlijden van Wim. Ik wist dat hij ziek was, maar had dit nog niet verwacht. Ik kende Wim sinds 1982, toen ik als secretaresse werd aangesteld bij Persoonlijkheidspsychologie en ik heb goede herinneringen aan hem, t/m ons laatste gesprekje buiten bij het Heymansgebouw enkele jaren geleden.
Ik wens jullie allemaal veel sterkte met dit grote verlies.
Ria Kuiper 

Beste Marian, beste familie,

Gecondoleerd met het overlijden van Wim. Een enorm gemis. Woorden schieten te kort om aan te geven hoe belangrijk hij is geweest voor mijn ontwikkeling als persoon en als wetenschapper. Ik denk met dankbaarheid en diepe genegenheid aan hem terug. Wim zal voor mij altijd een inspirerend voorbeeld blijven. Ik wens jullie allen veel sterkte met dit grote verlies.

Jolijn 

Weer een. Zo neemt het aantal jaargenoten van het Vindicat jaar 1954 voortdurend af. Het afgelopen weekend hadden we een jaarbijeenkomst in Paterswolde. Heel gezellig. Daar was al bekend dat het met Wim zijn gezondheid niet goed ging.
Ik kan me Wim nog goed herinneren.
Veel sterkte gewenst met het stellig grote verlies.
Henk le Grand 

Marian, mijn medeleven. We kenden elkaar van het Praedinius al en hebben ooit nog samen een basketbalclubje opgericht, een sport die we zijn trouwgebleven. Later heeft de PvdA oms weer eens samengebracht. Wim, een onafhankelijke geest. Een geslaagd leven. 

Beste Marian, veel sterkte toegewenst met Wim. Ikzelf heb veel aan Wim gehad. Jaren als student assistent en later als promovendus. Als ik hem gevraagd zou hebben waarom hij dood ging zou hij waarschijnlijk gezegd (of in elk geval gedacht hebben):omtoch. Henk van Dijk, Winsum 

Beste familie,

Gecondoleerd en veel sterkte gewenst.

Met vriendelijke groeten,
Kars Dekker 

Lieve Marian en kinderen
Heel veel sterkte en troost met het verlies van jullie Wim.

Lieve groetjes
Popko en Adrie Tuitman

Boermarke 31
9481HC Vries 

Beste Marian,

Hierbij wil ik jou en je kinderen van harte condoleren met het overlijden van Wim. Ik stel het op prijs dat je mij daarover het bericht hebt gestuurd, hartelijk dank. Nadat Wim in september 1956 mijn patroon was tijdens de ontgroening bij Vindicat, hadden we sporadisch contact met elkaar en volgde ik zijn succesvolle loopbaan op een afstand. Zo was ik indertijd bij zijn afscheid als hoogleraar, waar ook Wims moeder nog aanwezig was, die mij in de eerste weken van mijn verblijf in Groningen zo nu en dan liefdevol opving. Het was toen voor mij een grote overgang vanuit een middenstandsmilieu in Friesland, waar niemand enige ervaring had met de gebruiken in universitaire kringen.

Nu, 65 jaar later is één van mijn kleinzoons onlangs ook lid geworden van Vindicat en ik blijf op die manier op de hoogte van het wel en wee in studentenkringen. De wereld is, vooral voor jonge mensen vol problemen en geheel anders dan in de tijd dat wij in Groningen begonnen. Belangrijk is dat iedereen het goed maakt en gezond is en dat we in die kleine kring iedere dag genieten van veel moois. Ik wens jou en je familie hetzelfde toe, waarbij de herinnering aan Wim een belangrijke rol zal spelen.
Met hartelijke groet, ook namens Nynke,

Tjeerd

Tjeerd de Nynke de Graaf
Goudsbloemweg 9
9765 HP Paterswolde 

Lieve Marian en familie,

Ik was erg bedroefd om te horen van Wims overlijden. Ik ontmoette Wim voor het eerst rond 1999, toen ik AIO in de natuurkunde aan de RuG was, een vraag had over persoonlijkheidspsychologie, en out of the blue Wim een mailtje stuurde. Vanaf dat moment veel gepraat, niet alleen over psychologie maar gauw ook over politiek, omdat ik destijds ook actief was in de PvdA. Wat vond ik dat bijzonder, een wetenschapper die politiek actief was, en in beide gebieden vooraanstaand! Dit was toen al en nu nog een ideaal voor mij, en Wim was een zeldzaam voorbeeld.

We hielden contact toen ik in 2002 naar de VS vertrok (en uiteindelijk zelf ook in de psychologie belandde). Elke keer dat ik terug in Nederland was met jullie bijpraten vaste prik - traditiegetrouw over lunch in het Feithhuis, en een keer met Meike Bokhorst in Yde. Over de jaren werden jullie de enigen naast mijn familie die ik bijna elke keer opzocht. Het waren altijd boeiende gesprekken. Zo spraken we in 2015 onder andere over familie, Texas, de Nederlandse verkiezingen, scoring rules, risk taking, veeltaligheid, de “Dress”, mijn moeder die Wims HOVO cursus over de psychologie van bedrog aan het volgen was, culturele verschillen in het informeren van patiënten over een terminale diagnose, groene groenten (die Wim niet at), het Groninger Forum, keelkanker en voorlichting over beroertes. Ik kan het alleen nog vertellen omdat ik toevallig na afloop hierover aan mijn vrouw schreef.

Tussen die bezoeken door ook emails over wetenschappelijke onderwerpen. Als ik ze teruglees valt me vooral op hoe naïef ik was en hoe geduldig Wim in het uitleggen. En aan zijn mailinglijst stuurde Wim met regelmaat doordachte maar ook provocerende artikelen: wetenschap als wedstrijd, de “vrolijke kant van de misleiding”, een algoritme voor het wegen van stemmen. In 2015 ontmoette ik ook Mariet en Anneke, toen ik een gastles aan het Praedinius gaf over visuele (en andere) illusies. Anneke vond de hollow-face illusie prachtig.

Afgelopen augustus was ik voor het eerst sinds een hele tijd weer in Nederland, dus we maakten een afspraak en ik fietste naar Yde. Het was mooi weer, we zaten met ons drieën in de tuin en aten fancy chocolaatjes. Het ging niet meer goed maar Wim was cognitief nog volkomen intact, en was daar trots op. Terwijl ik er was belde een oud-student nog. Ik vond het mooi dat Wim, al zoveel jaren met pensioen, nog blijvende banden met oud-studenten had.

Wim was wijs en veelzijdig. Hij was ook een warm en invoelend mens, en de ideale docent en mentor. Hij zal altijd een voorbeeld voor mij blijven. Veel sterkte! 

Beste familie, gecondoleerd met het overlijden van Wim. Ik ken Wim alleen van het bridgen met zijn partner Frans Luteijn. Samen met Paul Wesselius hebben wij een aantal keren deelgenomen aan de landelijke senioren viertallen competitie. In 2013 zijn wij zelfs Nederlands kampioen geworden, mede door het goede spel van Wim. Ik kijk met plezier terug op de wedstrijden met en tegen hem. Sterkte met het verlies. Hans Zeitler.